بررسي اثر برخورد سازه اي بر ساختمان جداسازي شده ي لرزه-اي با جداسازهاي آونگي-اصطكاكي سه قوسي

زمين لرزه هايي كه تاكنون رخ داده اند، گوياي اثرات مخرب برخورد سازه اي بر روي عملكرد لرزه اي ساختمان هاي با پاي گيردار هستند، اما اين برخورد با ساختمان هاي جداسازي شده ي لرزه اي مي تواند منجر به آسيب هاي جدي تري شود. در اين مقاله اثر ضربه ي ساختمان مجاور بر پاسخ هاي لرزه اي ساختمان جداسازي شده توسط جداسازهاي آونگي-‌اصطكاكي سه قوسي، كه نوع جديدتري از جداسازهاي اصطكاكي هستند، بررسي خواهد شد. در اين راستا، ساختمان يك طبقه ا ي در دو تراز، به ‌صورت سه‌بعدي مدل شده و به‌منظور جداسازي آن از 16 جداساز متفاوت در شعاع مؤثر و ضريب اصطكاك سطوح، با هدف لحاظ اين پارامترها در پاسخ هاي ساختمان، استفاده ‌شده است. رفتار نيرو-جابجايي جداسازهاي آونگي‌-اصطكاكي سه قوسي در تطبيق پذيرترين حالت شامل پنج رژيم حركتي مي باشد. در اين پژوهش، فاصله ي بين ساختمان جداسازي شده و ساختمان مجاور به‌گونه‌اي در نظر گرفته ‌شده كه برخورد در رژيم سوم و چهارم حركت جداساز رخ دهد. همچنين ضربه ي ساختمان مجاور با استفاده از فنرهاي خطي كه در فواصل مشخصي از ساختمان جداسازي شده قرار دارند، مدل شده است. در نهايت با استفاده از روش تحليل تاريخچه زماني غيرخطي براي 7 شتاب نگاشت متفاوت، نتايج در سه حالت بدون برخورد با ساختمان مجاور و برخورد در رژيم سوم و چهارم، بدست آمده اند. پاسخ هايي از ساختمان جداسازي شده كه در اين مقاله مورد بررسي قرار گرفته اند شامل: برش پايه، تغييرمكان نسبي بين طبقات و شتاب بام مي باشند. ارزيابي نتايج، بيانگر اين موضوع است كه برخورد در هر دو رژيم سوم و چهارم، افزايش قابل ‌توجهي در پاسخ هاي ساختمان ايجاد نموده است.