مقايسه مهاربند هاي زيپر معلق، زيپر معمولي و مهاربند شورون به لحاظ انرژي ورودي و درصد جذب انرژي پلاستيك تحت زلزله هاي دور از گسل

سيستم مهاربندي شورون داراي سختي و مقاومت بالايي بوده ولي رفتار پس كمانشي ضعيفي از خود نشان مي دهد. بدين صورت كه در اثر كمانش مهاربند در يك طبقه نيروي نامتعادل كننده قائم در وسط دهانه تير وارد مي شود كه اين نيرو باعث تمركز خرابي در آن طبقه و در نهايت باعث انهدام سازه مي گردد. براي مقابله با اين وضعيت مي توان المان هاي قائم زيپر مابين تيرها را به گونه اي قرار داد كه رأس مهاربند ها در ارتفاع را به يكديگر متصل كند تا نيروي نامتعادل ايجاد شده در طبقه را به طبقات بالاتر انتقال دهد به چنين قابي اصطلاحاً قاب زيپر گفته مي شود. كمانش مهاربندهاي فشاري در قاب زيپر به سمت بالاي ساختمان گسترش پيدا كرده و باعث توزيع يكنواخت خرابي مي شود، اما اين كار باعث ناپايداري و فروريختن سازه خواهد شد. مكانيزم خرابي در ارتفاع قاب زيپر را مي توان با استفاده از قاب زيپر معلق بهبود بخشيد. سيستم قاب زيپر معلق بر اساس الاستيك ماندن مهاربند هاي طبقه بالاي سازه است. بدين ترتيب كمانش همه ي مهاربند ها به غير از آخرين طبقه، فرمي كلاه مانند براي انتقال بار نامتقارن قائم تيرهاي طبقات پايين كه به وسيله زيپر ها به تراز بام انتقال يافته اند سبب مي شود دو مهاربند طبقه بالا، نيروهاي مذكور را به ستون ها انتقال مي دهند تا از كمانش هم زمان مهارها و خرابي سازه جلوگيري شود. در اين تحقيق به مقايسه رفتار لرزه اي و جذب انرژي قاب هاي مهاربندي شورون، زيپر و زيپر معلق با تعداد طبقات 10،5 و 15 در نرم افزار PERFORM-3D پرداخته كه تحليل ديناميكي غير خطي صورت گرفته است. مطالعات انجام گرفته نشان مي دهند كه انرژي ورودي به قاب ها و اتلاف انرژي هيسترزيس قاب هاي زيپر معمولي داراي بيشترين مقدار در بين سيستم هاي مهاربندي ديگر مي باشد كه نشان دهنده شكل پذيري بيشتر اين سيستم مهاربندي مي باشد.