بررسي ارتباط آسيب ­هاي ورزشي و نيمرخ حالات خلقي در بازيكنان بدمينتون ليگ برتر ايران

در سالهاي اخير بسياري از مربيان و ورزشكاران به اين نتيجه رسيده­اند كه به­منظور دستيابي به موفقيت­هاي ورزشي به مهارت­هاي رواني بيش از مهارت­هاي جسماني نياز دارند و افرادي كه به اين مهارت­ها تجهيز شده­اند، بهتر مي­توانند تمركز كنند و از اعتماد به نفس بيشتري برخوردارند. علاوه براين، كارايي ذهني آنها افزايش يافته و كمتر دچار هيجان مي­شوند. اين ورزشكاران داراي قوه تصميم ­گيري و تفكر مثبت بهتري نسبت به ساير ورزشكاران مي­ باشند. اخيرا پژوهشگران بيش از پيش تاكيد دارند كه ورزشكاراني كه از تمرين مهارت ­هاي رواني برخوردارند كمتر از ساير ورزشكاران دچار آسيب­ ديدگي مي ­شوند. از اين ­رو محقق قصد داشت تا ارتباط آسيب و مهارت­ هاي رواني بازيكنان بدمينتون ليگ برتر ايران را مورد بررسي قرار دهد. آزمودني ­هاي تحقيق حاضر همه بازيكنان ليگ برتر بدمينتون بود. اطلاعات تحقيق حاضر از طريق يك فرم اطلاعات آسيب و پرسشنامة مهارت­ هاي رواني (OMSAT-3) جمع­آوري شد. پس از تعيين توزيع طبيعي متغيرهاي تحقيق بوسيله آزمون S-K، براي تعيين ميزان رابطه بين متغيرها از ضريب همبستگي پيرسون در سطح معناداري 95% استفاده شد. نتايج تحقيق نشان دادند همه بازيكنان حداقل يك آسيب را در طول يك سال تجربه كردند كه 7/ 92 درصد اين آسيب­ها حداقل 1 تا 3 روز باعث دوري بازيكنان از تمرين و مسابقات شده است. همچنين نشان داد كه بين مهارت­هاي رواني (هدف­گزيني، اعتمادبه نفس، تعهد، واكنش به استرس، آرميدگي، كنترل ترس، نيروبخشي، تمركز، تمركز مجدد، تصويرسازي، تمرين ذهني، طرح مسابقه) و بروز آسيب ارتباط معناداري در جهت معكوس وجود دارد. وجود اين ارتباط نشان ­دهنده اين است كه با كاهش سطح مهارت هاي رواني تعداد آسيب افزايش يافته است. بنابراين با توجه به يافته ­هاي اين تحقيق به مسئولان، مربيان، پزشكان و روانشناسان ورزشي تيم­ها مي ­توان توصيه كرد تا برنامه ­ريزي و اقدامات لازم را براي افزايش سطح مهارت­هاي رواني بازيكنان انجام دهند تا با افزايش اين مهارت­ ها از تاثير اين عامل بروي افزايش آسيب پيشگيري كنند و در نهايت آسيب ورزشي را در حد امكان در بازيكنان و ورزشكاران كنترل كنند.