تاثير بازيهاي منتخب بومي و محلي بر رشد مهارتهاي درشت حركتي پسران 5 تا11 ساله مشهد

پژوهش حاضر كه از نوع تحقيقات نيمه تجربي است با هدف بررسي تاثير بازيهاي بومي و محلي بر رشد مهارتهاي حركتي كودكان انجام شد. جامعه آماري پژ‍وهش حاضر كليه شركت كنندگان در كانونهاي فرهنگي - هنري مساجد شهر مشهد در تابستان 93 مي باشند كه كانون فرهنگي – هنري صادقين به صورت تصادفي انتخاب و تعداد 20 پسر 5 تا11ساله ازطريق پرسشنامه مشخصات فردي انتخاب و پس از كسب رضايت از والدين، آزمون الريخ به عنوان پيش آزمون از آنها گرفته شد. سپس به صورت تصادفي به دو گروه 10 نفري تقسيم شده كه يك گروه به عنوان گروه كنترل(فقط كلاسهاي فرهنگي – هنري) و گروه تجربي علاوه بر فعاليتهاي معمول كلاسهاي فرهنگي – هنري به بازيهاي بومي و محلي (هفت سنگ،الك دو لك، توپ و تخته، لي لي و ....) به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه (24جلسه)پرداختند. پس از پايان دوره مجددا از هر دو گروه آزمون الريخ بعمل آمد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار (18)SPSS و در بخش آمار توصيفي از شاخصهاي مركزي و پراكندگي و در بخش آمار استنباطي از آزمون s-k و t وابسته استفاده شد. يافته هاي اين پژوهش حاكي از تفاوت معنادار بين گروه كنترل و تجربي در سطح 05 /0 P بود. گروه تجربي در اكثر مهارتهاي حركتي (به خصوص مهارتهاي بالا تنه) مانند گرفتن، ضربه به توپ با چوب، دريبل بسكتبال و غلتاندن توپ پيشرفت معناداري نشان دادند. با توجه به يافته هاي اين پ‍‍ژوهش و عدم توجه به بازيهاي بومي و محلي پيشنهاد مي شود در آموزش و پرورش و مراكز فرهنگي-هنري توجه بيشتري به اين نوع از فعاليتها شود.