تاثير تمرينات ادراكي- حركتي بر خودپنداره و خودكارآمدي تمريني كودكان و نوجوانان

هدف از اجراي اين تحقيق، تاثير تمرينات ادراكي حركتي بر رشد خودپنداره و خودكارآمدي كودكان و نوجوانان 12 تا 17 سال بود. اين پژوهش نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري كودكان 10 تا 12 سال پسر شهر دلفان مي باشد. 140 نفر از كودكان 10 تا 12 سال پسر شهر دلفان به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند به منظور جمع آوري داده ها از پرسشنامه خودكارآمدي تمريني بندورا (1997) و پرسشنامه خود پنداره SCQ راج كمار ساراسوت و تمرينات ادراكي حركتي، برنامه مداخله اي تدوين شده توسط دهقان (1389) استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل آماري داده از آزمونt همبسته بهره گيري شد. نتايج اين مطالعه نشان داد، تمرينات اداركي حركتي تاثير معني داري بر خود پنداره و خوكارآمدي كودكان و نوجوانان دارد. به نظر ميرسد كه تمرينات اداركي – حركتي در كودكان و نوجوانان سبب بهتر شدن خودپنداره و خودكارآمدي تمريني آنها مي شد، نوجوانان نتايج بهتري نسبت به كودكان كسب نمودند، اگر چه هر دو گروه تغيرات مثبتي را نشان دادند.