تاثير تواتر نسبي الگودهي بر يادگيري پرش جفت

هدف از اجراي اين مطالعه، تعيين تاثير تواتر نسبي الگودهي بر يادگيري پرش جفت طولي بود. 30 نفر از تكواندوكاران مبتدي، در سه گروه الگودهي 100درصد، 50 درصد، و گروه كنترل قرار گرفتند. شركت كنندگان در 3 جلسه تمرين شركت كردند و نوار ويديويي را مطابق با نسبت الگودهي خود دريافت مي كردند، گروه كنترل تنها به تمرين پرداختند. پس از جلسات اكتساب، يادداري فوري 48ساعت و يادداري تاخيري 72ساعت پس از پايان جلسات برگزار شد. يافته هاي حاصل از آزمون تحليل واريانس مركب با اندازه هاي تكراري بر روي عامل جلسات نشان داد كه اثر گروه در مرحله اكتساب معني دار نبود، اما اثر جلسات تمرين و همچنين تعامل گروه و جلسات در مرحله اكتساب معني دار بود. به عبارت ديگر، گروه هاي100%و 50% در جلسات اكتساب پيشرفت داشته اند، در حاليكه گروه كنترل پيشرفت معني داري را نشان نداد همچنين تفاوت معني داري بين گروه هاي 100 درصد و 50درصد در مرحله اكتساب وجود داشت. يافته هاي تحقيق در يادداري فوري نشان داد كه گروه 100%در آزمون يادداري فوري عملكرد بهتري داشتند. گروه ها در آزمون يادداري تاخيري تفاوت معني داري را نشان نداند. يافته هاي تحقيق پيشنهاد مي كنند كه مربيان مي توانند براي بهبود عملكرد از الگودهي استفاده كنند.