تأثيرعزت‌نفس بر پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم شهر اروميه

هدف از اين تحقيق بررسي تأثير عزت‌نفس بر پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان دوره دبيرستان است. اين پژوهش از نوع مطالعات همبستگي است. جامعه آماري تحقيق شامل 2150 دانش‌آموز دختر دوره متوسطه دوم شهرستان اروميه ناحيه يك مي‌باشد كه با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي سيستماتيك تعداد 350 دانش‌آموز براي اين نمونه آماري انتخاب‌شده‌اند. براي آزمون عزت‌نفس از پرسش‌نامه كوپر اسميت(58 سؤالي) استفاده ‌شده است و براي تجزيه‌ و تحليل آماري داده‌ها از آزمون ضريب همبستگي پيرسون در سطح 0.05 استفاده‌ شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه بين عزت‌نفس و پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان دوره دبيرستان رابطه مستقيم، مثبت و معنادار وجود دارد. ميزان اين همبستگي بين محيط خانواده و رفتار والدين و پيشرفت تحصيلي ضريب همبستگي پيرسون 0.723و بين محيط كلاس و معلمان و پيشرفت تحصيلي ضريب همبستگي پيرسون 0.676 و بين ميزان درك فرد از خود و پيشرفت تحصيلي ضريب همبستگي پيرسون 0.702 مي‌باشد. با توجه به داده‌هاي آماري نتايج اين تحقيق نشان داد كه بين عزت‌نفس و پيشرفت تحصيلي همبستگي و ارتباط بالايي وجود دارد و افرادي كه داراي عزت‌نفس بالاتر بودند نسبت به افراد داراي عزت‌نفس پايين از وضعيت تحصيلي مطلوب‌تري برخوردارند. درنتيجه پيشنهاد مي‌شود برنامه‌هايي در جهت آموزش مهارت‌هاي اجتماعي و افزايش عزت‌نفس دانش‌آموزان تدارك ديده شود.