مقايسه خود - توصيفي جسماني ورزشكاران زن معلول با غير ورزشكاران معلول و سالم

هدف از اين تحقيق مقايسه خود-توصيفي جسماني معلولين ورزشكار با معلولين و افراد سالم غيرورزشكار مي باشد محقق قصد دارد با فرض اينكه فعاليت بدني مستمر بتواند باعث بالاتر بردن خود توصيفي جسماني در افراد معلول گردد، اهميت فعاليت بدني را براي افراد معلول آشكار نمايد. روش تحقيق علي– مقايسه اي بوده و جامعه آماري شامل معلولين ورزشكار، معلولين و افراد سالم غيرورزشكار مي باشد. با توجه به اينكه جامعه معلول ورزشكار 30 نفر مي باشد از همه آنها براي شركت در اين تحقيق دعوت به عمل آمد و جامعه معلول و افراد سالم غير ورزشكار به صورت تصادفي 30 نفر انتخاب شدند. در اين تحقيق از پرسشنامه خود توصيفي-جسماني استفاده گرديد و آزمون تحليل واريانس براي مقايسه خود توصيفي جسماني و خرده مقياسهاي آن در سطح معني داري 0.05 مورد استفاده قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از 19SPSS انجام گرفت. نتايج نشان داد كه تفاوت معني داري بين خود-توصيفي جسماني معلولين ورزشكار با معلولين و افراد سالم غير ورزشكار وجود دارد. در خرده مقياسهاي قدرت، استقامت، هماهنگي، انعطاف پذيري، فعاليت بدني، لياقت ورزشي، خود توصيفي عمومي، سلامت عمومي، عزت نفس و ظاهر بدن تفاوت معني دار بود ولي در چربي بدن اين تفاوت معني دار نبود.