پديده اشتغال زن در اسناد بين المللى حقوق بشر و جمهورى اسلامى ايران

اشتغال زنان همپاي عصر صنعتي مهم‏تر شد؛ زيرا زنان در نيل به استقلال مالي، هويّت شخصي، مشاركت اقتصادي و مانند آن به كار در خارج از خانه اهميت بيشتري داده‏اند. امروزه شاغل بودن زنان، يكي از مسائلي است كه در اجتماع مطرح است و زنان به علل گوناگون به كار روي مي آورند و حتي مجبور گشته اند علاوه بر مسئوليت هاي خود در خانه و تربيت فرزندان، مسئوليت هاي اجتماعي را نيز پذيرا گردند. در اينجاست كه ما با قشري به عنوان «زنان شاغل» روبه رو مي شويم. افرادي كه در دو جبهه مهم يعني جامعه و خانواده مشغول خدمت و انجام وظيفه مي باشند.علاوه بر اين، نياز جوامع صنعتي و حتي كشورهاي رو به رشد به كار زنان، آنان را به كار تشويق كرده است. از اين‏رو، طرح، وضع و اجراي قوانيني كه نحوه استخدام، شرايط كار، ميزان دستمزد و كيفيت مرخصي زنان را معيّن مي‏كند به پديده‏اي اجتناب‏ناپذير تبديل شده است. مقاله حاضر مي‏كوشد نگاه اسناد بين‏المللي و جمهوري اسلامي به مسئله اشتغال زنان را ترسيم كند.