تعيين اثر توأم شش هفته تمرين استقامتي و تزريق تستوسترون بر عملكرد قلب پس از القاء ايسكمي قلبي در موش صحرايي نر بالغ

هدف: توانبخشي قلبي تحت عنوان برنامهاي تعريف ميشود كه شامل ارزيابيهاي پزشكي، ورزش نظارتي و مشاوره بيماران قلبي ميباشد. مشخص شده كه تستوسترون آثار مفيدي بر فاكتورهاي خطرزاي قلبيوعروقي دارد. علاوه بر اين ورزش هوازي ميتواند عملكرد قلب را از طريق مكانسيم ذاتي قلب افزايش دهد. هدف از تحقيق حاضر تعيين اثر توأم تمرين استقامتي و تزريق تستوسترون بر عملكرد قلب پس از القاء ايسكمي قلبي در موش صحرايي نر بالغ بود. روشها: 40سر موش نر بالغ به طور تصادفي به چهار گروه 10تايي كنترل(،C)پروپيوناتتستوسترون(،TP) تركيب تمرين و پروپيوناتتستوسترون( T-TP)و تمرين( Tتقسيم شدند. ابتدا براي ايجاد ايسكمي ايزوپروترنول) ( mg/kg50)به صورت درونصفاقي به فاصله 24ساعت در دو روز متوالي تزريق گرديد. يك هفته پس از ايجاد ايسكمي تمرين استقامتي پنج روز در هفته و تزريق تستوسترون ( mg/kg1)سه جلسه در هفته به مدت 6 هفته در گروههاي مربوطه ادامه يافت. 24ساعت پس از آخرين جلسه تمرين و تزريق تستوسترون فاكتورهاي عملكردي ( dp/dt± ،RPP ،MAP ،SBP ،DBP ،HR)اندازهگيري شد. يافتهها:در هر سه گروه ميانگين مقادير فاكتورهاي عملكردي قلب به جز± dp/dtپس از اعمال مداخله درماني در مقايسه با گروه كنترل بهبود نشان داد. هر چند كه اين تغييرات معنيدار نبود(P 0.05) . نتيجهگيري: هر دو مداخله تمرين و تزريق تستوسترون بهبود پاسخهاي هم و ديناميك قلب را به دنبال ايسكمي قلب فراهم ميكند. اما پيشنهاد ميشود از ورزش به عنوان مداخله كم هزينه و امن جهت درمان بهره برد.