بررسي حقوق شهروندي با تكيه بر اخلاق معاشرت

حقوق شهروندي در قرون اخير از مباحث پررونق و پرمناقشة دو حوزة حقوق و علوم سياسي بوده و شكل گيري آن هم زمان با تحولات اجتماعي برجسته اي صورت گرفته است. حقوق شهروندي حقوقي است كه همة افراد ساكن در يك جامعه بايد از آن بهره مند باشند. يكي از مهم ترين و اصلي ترين نيازهاي روحي و رواني آدميان معاشرت و ارتباط سازنده با ديگران است. انسان موجودى اجتماعى است و در كنار ساير همنوعانش به صورت دسته جمعى زندگى مى كند. بـقـا و تـداوم زنـدگـى اجـتماعى در گرو وجود پيوندى نيرومند ميان آحاد جامعه از طريق محبّت، تفاهم و احترام متقابل است. يكي از شاخه هاي اخلاق كاربردي، اخلاق معاشرت است. اخلاق معاشرت از نگاه اسلام و قرآن، آموزه هايي است در نوع رابطه ميان مسلمانان با يكديگر در جامعه از قبيل خويشاوندي، دوستي، صله رحم و از اين قبيل برخوردهاي ميان افراد جامعه. از آنجا كه اين مبحث اخلاقي از جمله مباحث مهم و يكي از مصاديق بارز حقوق شهروندي محسوب مي-شود، در اين نوشتار ضمن معرفي اخلاق معاشرت، به اهميت و جايگاه آن پرداخته و به انواع معاشرت و مصاديق شهروندي اشاره كرده و به اين نتيجه رسيديم كه شهروندان جامعه اي كه سرشار از اخلاق باشد و همه در آداب معاشرت با يكديگر با حسن خلق حقوق يكديگر را رعايت كنند هميشه در آسايش بوده و آن جامعه از چشمة مراد مناسبات متعادل حقوق شهروندي سيراب مي شود.