مقايسه‌ي تأثير تمرينات ثبات مركزي تنه (11+) با تمرينات تركيبي تقويت عضلات اينورتور و كشش عضلات اورتور بر درد و ناتواني عملكردي بيماران مبتلا به سندرم درد كشككي-راني

سندرم درد كشككي-راني زانو موجب اختلال در درد و عملكرد مي‌شود. هدف از تحقيق حاضر مقايسه تأثير تمرينات قدرتي ثبات مركزي تنه (11+) با تمرينات تركيبي تقويت عضلات اينورتور و كشش عضلات اورتور بر درد و ناتواني عملكردي زانو در بيماران مبتلا به سندرم درد كشككي-راني بود. تعداد 22 نفر از بيماران زن و مرد مبتلا به سندرم درد كشككي-راني به‌ صورت هدفمند انتخاب و به‌ صورت تصادفي و مساوي در سه گروه 11+ ، تجربي اول و كنترل قرار گرفتند. گروه 11+ به مدت 8 هفته، تمرينات ثبات مركزي تنه و گروه اولدر مدت مشابه تمرينات قدرتي عضلات اينورتور و تمرينات كششي عضلات اورتور مچ پا را انجام دادند. قبل و بعد از دوره تمرين درد و عملكرد با استفاده از پرسشنامه درد(VAS) و عملكرد(WOMAC) اندازه‌گيري شد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از آزمون ANOVA براي داده هاي تكراري در سطح معني داري 05/0 P استفاده شد. در خصوص درد تفاوت معناداري بين سه گروه مشاهده شد(05 /0 Pو 12/ 11= (23 و2)F)، طوريكه درد حدود 45 درصد در گروه 11+ (قبل4 /1±3 /7 و بعد2 /2±8 /2)، 32درصد براي گروه اول(قبل2/ 1±5 /7 و بعد6 /1±3/ 4) و 2 درصد براي گروه كنترل(قبل3/ 1±3/ 7 و بعد1 /1±1/ 7) كاهش يافت. درخصوص عملكرد در مجموع تفاوت معناداري بين سه گروه مشاهده شد(05/ 0 P و 92 /19=(23 و2)F)، طوريكه 18درصد براي گروه 11+(قبل6 /3±5/ 38 و بعد 9 /7±5 /17)، 13درصد براي گروه تجربي اول(قبل4/ 14±42 و بعد 8/ 10±3/ 30) و 2درصد براي گروه كنترل(قبل 9/ 3±9 /40 و بعد 2 /4±9/ 38) كاهش يافت. يافته هاي تحقيق بيانگر اثر تمرينات 11+ و تمرينات تركيبي تقويت عضلات اينورتور و كشش عضلات اورتور بر بهبودي درد و عملكرد بوده؛ لذا مي‌تواند به‌عنوان يك روش درماني در برنامه‌ي تمريني اين بيماران مد نظر باشد.