بررسي تاثير شكاف هاي مذهبي اقوام ايراني در حقوق شهروندي (نمونه: كردها، آذري ها، عرب، بلوچ و تركمن)

تنوع قومي و فرهنگي براي ايران علاوه بر اينكه فرصت هاي مناسبي براي توسعه كشور ايجاد مي كند به عنوان يكي از بسترهاي مهم ناامني و تهديدات امنيتي به شمار رود؛ در اين خصوص عوامل اثر گذار در قوميت هاي ايراني مانند زبان،نژاد و مرزنشيني اكثر اقليت هاي نژادي و مذهبي، و شكاف هاي فرهنگي ميان آنها ايجاد شود و مي تواند سبب طمع ورزي و تحريك كشورهاي استعمارگر و حضور فتنه انگيز بيگانگان در آشوب هاي قومي و اختلافات مذهبي و ... شود. مقاله حاضر مي كوشد به بررسي اقوام ايراني پرداخته و ابعاد شكاف قومي به ويژه شكاف هاي مذهبي را در حقوق شهروندي مورد تحليل قرار دهد. با توجه به چند فرهنگي بودن و تنوع قومي و زباني ايران، يكي از ويژگي هاي اقوام، مذهب است. الگوي ملت در اين كشور تركيبي و نامتوازن است؛ بدين صورت كه بخش بزرگي از ملت، كه در يك يا چند ويژگي و خصيصه تركيبي مشترك اكثريت دارند، تركيب كلي ملت ايران را تشكيل مي دهد و بخش ديگري از ملت نيز به علت دارا بودن يك يا چند ويژگي با بخش اكثريت ملت تجانس كامل ندارند و در جايگاه قوميت، اجزا و پاره هاي كوچك تر ملت ايران قلمداد مي شوند. اين مقاله با هدف شناخت اقوام ايراني از بعد مذهب و تاثير شكاف هاي موجود در حقوق شهروندي انجام شده و با استفاده از روش كتابخانه اي به جمع آوري داده ها پرداخته و پس از تجزيه و تحليل به نتايج لازم رهنمون شده است. يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد كه اقوام ايراني مورد بررسي اين تحقيق، داراي شكاف مذهبي از نوع شكاف هاي زباني ،قومي ونژادي مي باشد و اين مسئله در نحوه برخورداري از حقوق شهروندي تاثير منفي داشته است.البته ميزان شكاف در هر يك از اقوام متفاوت است. از علل عمده شكاف مذهبي زبان، قوميت ،طبقه اجتماعي، مرزنشيني ومداخله بيگانگان مي باشد.