بررسي ارتباط بين ناهنجاري سر به جلو و ويژگي هاي روانشناختي در دانشجويان پسر

جسم و روان را نمي تواندوعامل جداي ازهم دانست وبايدبه هردوي آنان به طورتوأم توجه نمود. ناهنجاري سر به جلو وضعيت شايع در بين دانشجويان است كه موجب تغييراتي در ظاهر فرد مي شود و اين شرايط ممكن است مرتبط با ويژگي هاي روانشناختي فرد باشد. هدف از اين پژوهش، بررسي ارتباط وضعيت رواني افراد مبتلا به سر به جلو است. آزمودني هاي تحقيق حاضر 130 دانشجوي مرد بزرگسال با ميانگين سن 4.24±26سال، قد 5.7±1.75 سانتيمتر، وزن 6.9±74.36 و شاخص توده بدني 6.9±23 كيلوگرم بر متر مربع بودند. براي تشخيص ناهنجاري و اندازه گيري درجه سر به جلو از روش عكس برداري ديجيتال )فتوگرامتري( و براي بررسي ويژگيهاي روانشناختي آزمودني ها و تعيين ميزان افسردگي، اضطراب، پرخاشگري از پرسشنامه هاي R_90_SCL استفاده شد. از آمار توصيفي براي مقايسه ويژگي هاي فردي آزمودني ها و از آمار استنباطي براي بررسي ميزان همبستگي بين متغيرهاي تحقيق استفاده گرديد. از نرم افزار SPSS نسخه 22 براي تحليل داده ها استفاده شد.نتايج نشان داد ميان ويژگي هاي روانشناختي و ناهنجاري سر به جلو در دانشجويان مرد همبستگي معني داري وجود ندارد )05. 0 p .)نتايج اين پژوهش نشان داد كه وجود سر به جلو در دانشجويان پسر به تنهايي نشان دهنده وجود اضطراب، افسردگي و پرخاشگري نمي باشد.بنابراين ممكن است اتخاذ وضعت بدني نادرست در دانشجويان به عوامل ديگري مربوط باشد كه نيازمند تحقيقات بيشتري است.