ارتباط شاخص توده بدني با مهارت­هاي منتخب فوتبال در پسران 14 – 12 سال

در راستاي استعداديابي، ويژگي­هاي جسماني از جمله موارد مهم است چرا كه ويژگي­هاي آنتروپومتريكي بازيكنان برخي اوقات به­طور پيچيده­اي با عملكرد ارتباط دارند. بدين منظور تحقيق حاضر ارتباط شاخص توده بدني را با اجراي برخي مهارت­هاي فوتبال در آزمودني­ها مورد بررسي قرار مي­دهد.بعد از محاسبه BMI،آزمون­هاي مهارتي دريبلينگ،پاس بغل پا و شوت روي پاي فوتبال توسط آزمودني­ها در زمين چمن طبيعي، به اجرا در آمد.از بين 400 نفر جامعه با توجه به فرمول شارپ و كوكران 198 نفر نمونه به روش تصادفي انتخاب شدند. آزمون ضريب همبستگي پيرسون براي بررسي همبستگي بين داده­ ها استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين اجراي مهارت شوت روي پا و دريبلينگ فوتبال با BMI آزمودني هاي مورد نظر ارتباط معني داري وجود ندارد و ميتوان ادعا كرد نوجوانان فوتباليست مبتدي با BMI مختلف از نظر اجراي دو مهارت ذكر شده تفاوتي با هم ندارند. در حالي كه بين BMI با مهارت پاس بغل پا ارتباط معني داري وجود دارد. وزن به عنوان يكي از عوامل تاثيرگذار ميتواندبر روي تعادل تاثير مثبتبگذارد و بهبود تعادل باعث بهبود اجراي فعاليت و مهارت ميشود.نتيجه گيري نهايي تحقيق حاضر اين است كهBMI با وجود اينكه يكي از مولفه هاي تاثيرگذار بر شكل و وضعيت بدني است اما ارتباط چنداني با نحوه اجراي مهارتهاي فوتبال در نوجوانان پسر ندارد. البته ارتباط ضعيف ميتواند نشاندهنده اين باشد كه ارتباط از نوع منحي الخط ميباشد يعني افزايش وزن تا ميزان معيني باعث بهبود اجراي مهارتها ميشود و بعداز آن رفته رفته با افزايش بيشتر وزن اين تاثير منفي مي شود.بنابراين به تحقيقات بيشتري نياز است تا بتوان ادعا كرد كه BMI ميتواند مولفه خوبي در استعداديابي نوجوانان فوتباليست باشد.