بررسي تأثير شدت تمرين بر عامل­هاي خطرزاي قلبي-عروقي و ريولوژي خون دانشجويان مرد غيرورزشكار

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير شدت تمرينات هوازي 50 تا 55 درصد در برابر 70 تا 75 درصد ضربان قلب بيشينه بر عوامل خطرزاي قلبي-عروقي و ريولوژي خون مردان دانشجوي غير ورزشكار بود. بدين منظور 47 دانشجوي مرد غير فعال انتخاب و به صورت تصادفي در يكي از سه گروه با مشخصات: گروه تجربي 1 (16 نفر، 78/ 2±56/ 22سال)، گروه تجربي 2 (16 نفر،13 /2±68 /23 سال) و گروه كنترل (15 نفر، 88 /1±60 /23سال) قرار گرفتند. آزمودني‌هاي گروه تجربي1، فعاليتي (شامل راه رفتن يا دويدن) با 50 تا 55 درصد و گروه تجربي 2، فعاليتي با 70 تا 75 درصد ضربان قلب بيشينه، به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه با مسافت ‌هاي يكسان انجام دادند. آزمون آناليز واريانس اختلاف ميانگين ها به منظور تعيين معني داري آثار شدت تمرين و آزمون تعقيبي توكي به منظور تعيين اختلافات بين گروهها استفاده شد. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه 8 هفته تمرين هوازي با شدت 50 تا 55 درصد و 70 تا 75 درصد ضربان قلب بيشينه بر ميزان تري‌گليسيريد سرم تأثير معني‌داري ندارد(60 /0=P ). تمرين با شدت 50 تا 55 درصد ضربان قلب بيشينه بر ميزان‌‌‌‌‌ كلسترول(13 /0=P ) ، HDL (10 /0=P )، LDL (20 / 0=P )، VLDL معني‌دار نمي‌باشد. از سوي ديگر تأثير تمرين با شدت 70 تا 75 درصد ضربان قلب بيشينه بر ميزان كلسترول (001 /0=P )، HDL(001 /0=P ) و نسبت هاي عوامل آتروژنيك (000 /0=P ) معني‌دار مي باشد. در مورد عوامل موثر بر ريولوژي خون نتايج تحقيق نشان داد كه تاثير تمرين در هر دو گروه تجربي افزايش معني دار سطوح HCT(0.020=P ) و ميانگين هموگلوبين سلولي((MCH (0.000=P )را در بر داشته است. اما تغييرات مقدار ميانگين حجم سلولي ((MCV (0.210=P )در هر دو گروه تجربي معني دار نبود. غلظت RBC(0.025=P )و متوسط هموگلوبين سلولي(MCHC) (0.049=P ) در پايان تحقيق در گروه تجربي (1) بصورت معني داري كاهش يافت . يافته هاي تحقيق نشان داد كه تغييرات سديمانتاسيون سلول-هاي قرمز خون (ESR) پس از اجراي پروتكل تمرينات در گروه تجربي (1) و (2) غير معني دار مي باشد (532 /0=P ).