تاثير تمرينات اصلاحي بر ميزان درد و افتادگي شانه در دانش آموزان دختر 15-18ساله در شهرستان مرند

اطلاعات موجود نشان مي دهد كه بين ورزش و تمرينات اصلاحي با ناهنجاري ها و درد در بدن ارتياط وجود دارد . يكي از ناهنجاري هاي شايع در دانش آموزان و دانشجويان ناهنجاري شانه نامتقارن مي باشد. اما تاثير ورزش بر اين ناهنجاري بطور مجزا بررسي نشده است هدف از اين تحقيق بررسي تاثير هشت هفته تمرينات اصلاحي برميزان درد ودرجه ي افتادگي شانه ي دختران دانش آموز18- 15 ساله مي باشد. روش بررسي: از ميان دانش آموزان دبيرستان هاي شهرستان مرند افراد داراي ناهنجاري شانه نامتقارن غربالگري شدند و از بين آنها100 نفر با ميانگين سني 16.26ميانگين وزن 55.6كيلو گرم؛ ميانگين قد 160.1سانتيمتر ،شاخص توده بدن(BMA) 19.61به صورت تصادفي انتخاب شدند و فرم رضايت نامه را تكميل كردند پس از آن ميزان افتادگي شانه ها با زاويه سنج و ميزان درد شانه آنها با مقياس VAS(vısua Inalog Scales) اندازه گيري شد. آزمودني ها با توجه به ميزان افتادگي شانه ها و قد و وزن و شاخص توده بدن به دو گروه همگن تجربي و كنترل تقسيم شدند. گروه تجربي پروتكل تمرينات اصلاحي درماني متشكل از تمرينات كششي _ قدرتي را به مدت هشت هفته و هفته اي سه روز اجرا كردند و پس از انجام تمرينات اصلاحي ميزان درد و درجه ي ناهنجاري افتادگي شانه مجددا در هر دو گروه اندازه گيري شد. يافته ها: تجزيه وتحليل اطلاعات نشان داد در گروه تجربي قبل و بعد هشت هفته تمرينات اصلاحي در ميزان افتادگي شانه و درد شانه تفاوت معني داري در سطح5 0.0≤ p ايجاد شد. همچنين تفاوت معني داري در ميزان درد و ميزان افتادگي شانه پس از اعمال پروتكل تمريني بين گروه تجربي و كنترل ديده شد. نتيجه گيري: نتايج نشان دهنده تاثير تمرينات اصلاحي منتخب بر كاهش درد و اصلاح ناهنجاري افتادگي شانه مي باشد.