بررسي و مقايسه تاثيرات دو روش گرمادرماني و سرمادرماني بر ميزان آنزيم كراتين­كيناز خون در افراد مبتلا به كوفتگي عضلاني تاخيري

كوفتگي عضلاني تاخيري يكي از شايع ترين آسيب هاي عضلاني در جريان فعاليت هاي ورزشي و حتي زندگي روزمره است . به منظور كاهش عوارض ناشي از كوفتگي عضلاني تاخيري ارائه راهبردهاي پيشگيري و درمان لازم است. اين تحقيق با هدف بررسي ومقايسه تأثير دو روش سرما درماني و گرما درماني بر ميزان آنزيم كراتين كيناز خون در افراد مبتلا به كوفتگي عضلاني تاخيري انجام گرفته است.اين پژوهش مطالعه اي نيمه تجربي با طرح پيش آزمون،پس آزمون در گروه هاي تجربي و شاهد انجام گرفته است. جامعه ي آماري اين تحقيق را 30 نفر پسر جوان واليباليست شهرستان تويسركان تشكيل دادند. آزمودني ها به صورت تصادفي به 3 گروه سرما درماني، گرمادرماني و گروه كنترل كه تعداد هر گروه 10نفر بودند، تقسيم شدند. برنامه فعاليت بدني براي ايجاد كوفتگي عضلاني شامل بالا و پايين آمدن از سكوي 1 متري به تعداد 50 بار بود. ميزان آنزيم كراتين كيناز خون قبل از تمرين، بلافاصله و 24 ساعت بعد از اعمال شيوه هاي درماني از طرق خون گيري و در آزمايشگاه توسط تهيه ي سرم و با بهره گيري از كيت آزمايشگاهي اندازه گيري شد.براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي آماري تحليل واريانس و آزمون تعقيبي توكي درسطح( (p 0/ 05 استفاده شد.نتايج نشان داد روش سرمادرماني در مقايسه با روش گرمادرماني توانسته است از افزايش آنزيم كراتين كيناز خون جلوگيري كند و به طور معناداري بهتر بود. در واقع گرما درماني تأثير معناداري در تغييرات آنزيم كراتين كيناز در هيچ يك از مراحل اندازه گيري بعد ار تمرين نداشت.