بررسي شيوع، علل و مقايسه آسيب هاي زانو در ورزشكاران مرد نخبه هندبال، فوتبال و بسكتبال استان خوزستان

افزايش مشاركت افراد در ورزش و مخصوصأ ورزش قهرماني، تعداد آسيب هاي ورزشي و در نتيجه احتمال دوري ورزشكار از صحنه رقابت را افزايش خواهد داد(نيوويل 2011). امروزه در سراسر جهان تحقيقاتي همچون تحقيقات همه گيرشناسي آسيب هاي ورزشي جهت شناسايي اين آسيب ها انجام مي پذيرد تا به واسطه ي آن بتوان گام هايي را در جهت پيشگيري از آسيب برداشت. پژوهشگران تحقيق حاضر بر آن شدند تا نرخ و شيوع آسيب هاي ورزشي زانو در 3 رشته هندبال، فوتبال و بسكتبال را در3 تيم حرفه اي در باشگاه هاي خوزستان تعيين، مقايسه و گزارش كنند. پژوهش حاضر به لحاظ هدف كاربردي و از نظر گرداوري داده ها توصيفي- ميداني و از نوع گذشته نگر بود. جامعه ي آماري تحقيق حاضر را تمامي ورزشكاران مرد رشته ها ي هندبال، بسكتبال و فوتبال در استان خوزستان تشكيل دادند. نمونه ي آماري شامل 36 بازيكن هندبال با ميانگين و انحراف استاندارد سني 4.6±24.2 ، تعداد 40 بازيكن تيم فوتبال با ميانگين و انحراف استاندارد سني 3.6±24 و 32 بازيكن تيم بسكتبال با ميانگين و انحراف استاندارد سني 4.1±26.2 بود. محقق به وسيله پرسشنامه شيوع آسيب هاي زانو را در نمونه ها اندازه گيري كرد. تجزيه و تحليل داده ها توسط آزمون هاي آماري تحليل واريانس يك طرفه و رگرسيون چندگانه بوسيله نرم افزار spss نسخه 18 انجام گرفت. نتايج حاصل از تحليل واريانس يك طرفه نشان داد كه بين گروه هاي مورد بررسي در مجموع آسيب هاي زانو تفاوت معني داري وجود دارد (10.6F=؛ 0.00p=). آزمون تعقيبي توكي نشان دهنده وجود بيشتر آسيب هاي زانو در هندبال نسبت به بسكتبال و فوتبال بود. همچنين اختلاف معني داري بين آسيب هاي زانو در بسكتبال و فوتبال وجود ندارد. اما به طور كلي تعداد اسيب هاي هر سه رشته بالا بود كه اين امر نيازمند ارائه راهكارهاي پيشگيرانه در اين موارد مي باشد.