شماره ركورد كنفرانس :
3899
عنوان مقاله :
تاثير دو پروتكل تمرين تناوبي شديد بر شاخص­هاي پلاكتي و تجمع پلاكتي مردان داراي اضافه وزن
پديدآورندگان :
فلك الدين زهرا z.falakdin@gmail.com دانشجوي كارشناسي ارشد، دانشگاه الزهرا تهران , رحماني هيوا دانشجو دكتري فيزيولوژي ورزشي دانشگاه شهيد بهشتي , احمدي زاد سجاد دانشيار دانشكده تربيت بدني، دانشگاه شهيد بهشتي , خسروي نيكو استاديار دانشكده تربيت بدني دانشگاه الزهرا
تعداد صفحه :
1
كليدواژه :
تمرين تناوبي شديد , شاخص­هاي پلاكتي , تجمع پلاكتي , اضافه وزن
سال انتشار :
1394
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي يافته هاي نوين در علوم ورزشي
زبان مدرك :
فارسي
چكيده فارسي :
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسي تاثير دو پروتكل تمرين تناوبي شديد بر شاخص­هاي پلاكتي و تجمع پلاكتي مردان داراي اضافه وزن بود. روش شناسي: تعداد 10 آزمودني مرد با ميانگين سني 39 /1 ± 80 /24 و شاخص توده بدني [1](BMI)1/43 ± 27/4 به صورت داوطلبانه در اين تحقيق شركت نمودند و در سه جلسه مجزا به آزمايشگاه دعوت شدند. جلسه اول با هدف آشنايي با محيط آزمايشگاه، دستگاه دوچرخه هوازي، تعيين حداكثر بار كار و همچنين اندازه­گيري ويژگي­هاي آنتروپومتري بود. در جلسات دوم و سوم پروتكل­هاي تمرين تناوبي شديد با دو شدت 85% و 110% را به صورت توازن متقابل اجرا نمودند. پروتكل اول شامل 6 تكرار دو دقيقه­اي با شدت 85%حداكثر توان، به صورت استراحت­هاي فعال دو دقيقه­اي با شدت 30% حداكثر توان و همچنين پروتكل دوم شامل 6 تكرار 30 ثانيه­اي با شدت 110% حداكثر توان همراه با استراحت­هاي فعال به مدت سه و نيم دقيقه با شدت 40% حداكثر توان را اجرا نمودند. شاخص­هاي پلاكتي خون شامل تعداد پلاكت­ها (PLT)، درصد پلاكتي (PCT)، ميانگين حجم پلاكتي (MPV)و پهناي توزيع پلاكتي(PDW)، همچنين تجمع پلاكتي[2]، قبل و بعد از فعاليت تناوبي شديد اندازه­گيري شد. داده­ها به روش آزمون تي تست وابسته با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 تجزيه و تحليل شدند. يافته­ها: آناليز آماري داده­ها نشان داد كه نوع پروتكل تمرين تناوبي شديد تاثير معناداري بر تعداد پلاكت­ها داشته است (029/0p=). به‌طور كلي فعاليت تناوبي شديد صرف‌نظر از نوع پروتكل بر تعداد پلاكت­هاي خون موثر بود (001/0p=). نه نوع پروتكل و نه تمرين تناوبي شديد تاثير معني­داري بر فاكتور MPVنداشته است (00/1p=). نوع پروتكل تاثير معني داري برPCTدر خون نداشت (141/0p=)، اما تاثير تمرين تناوبي شديد بر ميزان PCT از نظر آماري معنادار بود (00/ 0=p). نه نوع پروتكل و نه تمرين تناوبي شديد تاثير معناداري بر فاكتورPDW نداشت (11/ 0 =p). همچنين نوع پروتكل فعاليت تناوبي شديد نيز و نيز يك جلسه فعاليت تناوبي صرفنظر از نوع پروتكل تاثير معناداري بر تجمع پلاكتي نداشت (07/ 0=p).نتيجه­گيري:نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه يك جلسه فعاليت تناوبي با شدت بالا سبب افزايش فاكتورهاي پلاكتي و نيز تجمع پلاكتي مي شود كه در برخي موارد اين افزايش معني دار نيز بوده است، اما غير از تعداد و درصد پلاكتها در خون، نوع پروتكل تاثيري براين عوامل ندارد.
كشور :
ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت