بررسي جامعه شناختي ابعاد حقوق شهروندي زنان شهر تهران وارائه الگو

مقاله حاضر با هدف بررسي جامعه شناختي ابعاد حقوق شهروندي زنان شهر تهران و ارائه الگو انجام شد. روش تحقيق پيمايش از نوع تحليلي مي باشد. جامعه آماري شامل زنان بالاي 18 سال شهر تهران در سال 1396 مي باشد كه به صورت تصادفي طبقه اي از بين مناطق 22گانه شهر تهران و با استفاده از فرمول كوكران 384 نفر انتخاب شدند. چارچوب نظري براي شاخص هاي حقوق شهروندي بهره گيري از مدل مارشال و ژانوسكي در ابعاد مدني- سياسي و مشاركتي- اجتماعي و ابزار اندازه گيري پرسشنامه محقق ساخته بود. جهت سنجش اعتبار پرسشنامه ابتدا از اعتبار محتوايي و نظر جامعه شناسان خبره و سپس از اعتبار سازه اي بهره گرفته شد. جهت سنجش پايايي پرسشنامه نيز از آلفاي كرونباخ استفاده شد كه براي همه شاخصها مورد تاييد قرار گرفت. جهت شناسايي ابعاد حقوق شهروندي در شاخصهاي حقوق مدني، حقوق سياسي- مشاركتي و حقوق اجتماعي از تحليل عاملي هاي مجزا استفاده شد كه براي هر سه شاخص مذبور؛ گويه ها در دو بعد ذهني و عيني قرار گرفتند. بعد ذهني در واقع نشان دهنده اگاهي زنان از حقوق مدني، سياسي-مشاركتي و اجتماعي و بعد عيني نيز نشان دهنده رفتار زنان در حقوق مدني، سياسي-مشاركتي و اجتماعي مي باشد. طبق نظريه پارسونز و ماركس و فالكس و هابرماس ابتدا افراد بايد آگاهي از حقوق خويش در ابعاد سياسي- اجتماعي و مدني بدست آورند؛ سپس به مشاركت و دستيابي به حقوق شهروندي خويش دست يابند.