جايگاه ورزش همگاني براي جانبازان ومعلولين

اين پژوهش، مطالعه تطبيقي است از نوع فرا تحليلي كه به روش بررسي اسنادي با مراجعه به مراكز بازيابي اطلاعات انجام گرفته است. اين مطالعات شامل تحقيقات و مقالات ارائه شده اروپا در سال هاي 2011 و 2012و همچنين نتايج تحقيقات سال 2012منطقه آسيا ـ اقيانوسيه و نتايج تحقيقات همايش علمي، تخصصي ورزش همگاني جانبازان و معلولين سال 1390در ايران مي باشد . در اين روش نقاط مشترك بدست آمده از تحقيقات و نيز نقاط غيرمشترك آنها شناسايي، استخراج و مورد تحليل قرار گرفت. بررسي ها نشان داد كه در اروپا، دلايل اصلي موانع حضور افراد معلول در ورزش به ترتيب زير اعلام شد: 1دسترسي به امكانات ورزشي؛ -2فاكتورهاي اقتصادي؛ -3مشكلات ساختاري يا سياسي؛ -4كمبود اطلاع رساني؛ -5مشكلات حمل و نقل؛ -6كمبود كارشناس در زمينه ورزش افراد معلول. براي اين رفع اين موانع راهكارهاي مطرح شده عبارت بودند از: -1ارتباط، اطلاع رساني و آگاه سازي بيشتر جامعه؛ -2فراهم كردن امكانات براي دسترسي بيشتر معلولان؛ -3برنامه ريزي بهتر و آموزش بيشتر مربيان؛ -4ارتباط بيشتر سازمان معلولان با مراكز آموزشي و ورزشي و -5حمايت مالي بيشتر. يافته هاي بدست آمده، همگي نقش مثبت ورزش را در زندگي افراد معلول نمايان ساخته اند. اثرات مثبت ورزش مانند حفظ تندرستي، كاهش فشارهاي رواني، كسب نشاط و احساس لذت، كسب اعتماد به نفس بيشتر، تناسب اندام و با دوستان بودن را در تامين سلامت افراد داراي معلوليت تاييد مي نمايد. رسانه ها با تبليغ درست ورزش ومسئولان براي حضور حداكثري افراد معلول در فعاليت هاي ورزشي در هر سطحي، مهمترين عامل شناخت توانمندي اين افراد و به دنبال آن مناسب سازي محيط است. با صرف هزينه اي محدود و با كمي خلاقيت و انعطاف، مي توان مراكز موجود در جامعه را به گونه اي طراحي كرد تا افراد معلول نيز به راحتي بتوانند از مواهب اجتماعي، برخوردار باشند. يكي از اين موهبت هاي موثر مي تواند بهره مندي از مراكز ورزشي و تفريحي باشد.