حق بر سلامت زنان در مهاجرت بين المللي با تاكيد براسناد حقوق بشري

افزايش ميزان مهاجرت زنان عامل نگراني‌هاي فراوان در مورد مسائل امنيتي، بهداشتي، سلامتي، خانوادگي، اقتصادي، قاچاق انسان، كار، و تحصيل شده است.از مباحث داراي اهميت در مهاجرت، ارتباط آن با امنيت در ابعاد مختلف سياسي، اقتصادي، فرهنگي، بهداشتي و سلامت است.زنان با توجه به سهم قابل توجهي كه در مهاجرت‌ها دارند، توجه به شرايط آسيب‌پذير آنها امري ضروري است. سلامت زنان يكي از اولويت هاي اساسي سلامت جامعه و اهداف توسعه هزاره و توسعه پايدار است. با وجود كنوانسيون ها و كنفرانس ها و تحولات به وجودآمده در خط مشي ها و سياست هاي سلامت زنان در سطح بين الملل، هنوز كاستي هاي زيادي نسبت به اين قشر آسيب پذير ديده مي شود.از منظر كميته منع تبعيض عليه زنان، گروه‌هاي آسيب‌پذير زنان كه بايد دولت‌ها در زمينه حق سلامت آنها توجه ويژه داشته باشند، عبارتند از: زنان مهاجر، زنان پناهنده و بي‌خانمان، دختر بچه‌ها و زنان كهنسال، زنان فعال در فحشا، زنان بومي ‌و زنان داراي معلوليت جسمي ‌يا رواني. از اهداف نوشتارحاضر بررسي حق بر سلامت زنان در اسناد بين المللي با رويكرد توصيفي-تحليلي بوده و درصدد پاسخگويي به سئوالات پژوهش مبني بر اينكه زنانه شدن مهاجرت چه تأثيري براي دسترسي به حق بر سلامت زنان دارد؟ راهكارهاي كاهش آسيب هاي ناشي از زنانه شدن مهاجرت در دستيابي به حق سلامت چيست ؟ مي باشد. پژوهش حاضر تأكيد دارد براي كاهش آسيب ها و افزايش فرصت دستيابي به حق سلامت، بايد سياست ها ي توسعه و قوانين مهاجرت بازتاب نيازهاي مختلف زنان باشد و همكاري در تمام سطوح مختلف جامعه بين المللي، ملي، جامعه مدني، سازمان هاي توسعه و بشردوستانه براي حمايت از حقوق زنان مهاجرصورت گيرد.