جلوه هاي حقوق شهروندي در گلستان سعدي.

در پژوهش حاضر بعد از بررسي و معناي واژة شهروند كه بسامد بالايي در افكار و گفتار سعدي دارد، از دريچه ها و زواياي گوناگون به مظاهر و جلوه هاي حقوق شهروندي در گلستان سعدي پرداخته شده است. گلستان تصويري است از زندگي پيشينيان ما در حدود هفت قرن پيش كه سعدي به عنوان يك مربّي اخلاق، زواياي پيدا و پنهان آن را براي آينده و آيندگان به رشتة تحرير درآورده و بر قانون باوري و قانون-مداري تأكيد فراوان داشته است. جلوه هاي حقوق شهروندي درگلستان سعدي بازتاب بسياري دارد كه از مهم ترينِ آن ها مي توان به همسايه نوازي، اعتدال و ميانه روي، عفو و بخشش، اجتناب از رشوه خواري، بشر دوستي و دلسوز بودن با همنوع، رازداري، خدمت به خلق و دستگيري از مظلوم، داد و دادورزي، رياكار نبودن، بي آزاري و اذيّت نكردن مردم، اجتناب از فتنه انگيزي و حسد، بلند طبعي و قناعت، امانت داري در كار خلق، نفي غرور و خود بزرگ بيني، نصيحت پذيري و... اشاره كرد كه در متن مقاله با آوردن شواهد فراوان و حكايات گوناگون از گلستان نقد و تحليل شده و اصول شهروندي و همزيستي انساني و اسلامي ارائه شده است.