آموزش حقوق شهروندي در مدارس

آموزش، از مهمترين موضوعات مورد بحث صاحب نظران حوزه هاي مختلف، در دنياي معاصر محسوب مي شود و نيز هنگامي كه با حقوق شهروندي همراه مي شود، مختصات چندوجهي تري را در برمي گيرد. در حقيقت آموزش حقوق شهروندي مقوله اي است كه ارتباط زيادي با مفهوم دولت (نظريه پشتيبان آن ساز و كارهاي نظام حقوق اساسي و ...) دارد. از اين رو، آموزش حقوق شهروندي و مسائل پيرامون آن، جز اينكه به واسطه وجه سامان بخشي و تنظيمي حقوق در معناي عام تثبيت مي شود، داراي چالش ها و موانعي گوناگون است. آخرين نظام حقوقي ديني و الهي كه ساير نظام هاي حقوقي جهان را تحت الشعاع خود قرار داد و ملل مختلف از آن استقبال كردند نظام حقوق اسلام است. امتيازات و برتري هايي كه اين نظام نسبت به ساير نظام هاي حقوقي جهان دارد توانسته است در كمتر از يك قرن بر نيمي از جهان آن روز حاكم شود. بنابراين در اين پژوهش تلاش كردم به يك پرسش اساسي پاسخ دهيم كه با در نظر گرفتن مؤلفه ها و ابعاد تربيت شهروندي وضعيت فعلي مدارس و قوانين و مقررات آموزشي در ايران و البته با مد نظر قرار دادن رويكرد شرع و اسلام، از منظر ترويج آموزش حقوق شهروندي چگونه است. در مبحث اول با رويكردي عمدتاً توصيفي به بررسي ضرورت وجودي امر آموزش حقوق شهروندي در ايران را ارايه داديم و به تعاقب آن به تحليل نگرش هاي اسلامي در راستاي حقوق شهروندي و ناكارايي هاي موجود به تبيين موانع موجود پرداختيم و درصدد پاسخ به سؤال اصلي تحقيق برآمديم. در نهايت با استفاده از ساز و كارهاي نظام حقوق اساسي مدرن (ذيل نظريه توسعه حقوقي)، راهكارها و پيشنهاداتي در حوزه اصلاح و بهبود نظام آموزشي ايران در اختيار گذاشتيم تا به اميد خدا بتوانيم راهگشايي براي بهبود وضعيت مدارس در زمينه ي حقوق شهروندي با تكيه بر موازين اسلام باشيم.