بررسي جزئيات آسيب هاي منجر شده به بازنشستگي زودهنگام ورزشكاران نخبه

آسيب هاي ورزشي شديد گاهي مي توانند منجر به حذف ورزشكار از صحنه ي رقابت و حتي زندگي ورزشي وي شوند. هدف از تحقيق حاضر شناسايي جزئيات اينگونه آسيب ها بمنظورطراحي راهبردهاي پيشگيرانه بود. اين تحقيق پيمايشي- ميداني وبا بهره گيري از شيوه مطالعه گذشته نگر مي باشد. جامعه آماري تحقيق ورزشكاران نخبه بازنشسته مرد بود. نمونه گيري در تحقيق حاضر از نوع غير تصادفي به صورت هدفمند (n=36) بود. به منظور تكميل اطلاعات مربوط به جزئيات آسيب(موضع آناتوميكي، نوع و ماهيت) با ورزشكاران مصاحبه صورت گرفت وفرم مربوطه تكميل گرديد. از روش آماري توصيفي براي گزارش متغير هاي مختلف و از آزمون آماري خي 2(x^2) براي تجزيه تحليل آنها با سطح معني داري (P 0.05) استفاده شد. نتايج تحقيق نشان دادكه مفصل زانو با 44% به طور معني داري شايعترين موضع آسيب و ستون فقرات22% و مفصل شانه با 19% بعداز آسيب هاي زانو بيشترين ميزان آسيب هاي منجربه بازنشستگي زود هنگام را به خوداختصاص دادند واز نظر نوع آسيب، آسيب هاي ليگامنتي(اسپرين) 58% وآسيب منيسك وغضروف مفصلي31% بيشترين نوع آسيب ها وماهيت آسيب ها براي آسيب هاي استفاده بيش از حد33% و براي آسيب هاي حاد 67% گزارش گرديد. همچنين نتايج آزمون آماري خي 2(x^2) نشان داد بين فراواني هاي مشاهده شده تفاوت معناداري وجود دارد. بنابراين اتخاذ روش هاي پيشگيري وتوانبخشي مناسب براي آسيب هاي حاد زانوتوسط مربيان وفيزيوتراپ هاي ورزشي احساس مي شود.