نقش عامل (رفتار) انساني در شكل گيري دعاوي حقوقي مرتبط با فعاليت هاي ورزشي

هدف از پژوهش حاضر، تعيين و اولويت بندي عوامل انساني موثر در دعاوي حقوقي مرتبط با فعاليت هايورزشي بود.جامعه آماري اين تحقيق كليه پرونده هاي ثبت شده در مراكز و مراجع قضائي مرتبط با فعاليت هاي حوزه ورزشي در تهران بود. با توجه به محدود بودن تعداد پرونده هاي ثبتي در حوزه ورزش از شيوه تمام شماري در اين پژوهش استفاده شد. روش تحقيق به لحاظ هدف از نوع كاربردي و از نظر روش، توصيفي تحليلي بود. از پرسشنامه محقق ساخته جهت شناسايي عوامل از نگاه كارشناسان رسمي دادگستري در امور ورزش و اساتيد استفاده شد. روايي صوري و محتوايي پرسشنامه نيز توسط اساتيد صاحبنظر در موضوع و كارشناسان رسمي دادگستري (امور ورزشي) مورد تاييد قرار گرفت. پايايي نيز از طريق نرخ ناسازگاري كه در روش تحليل سلسله مراتبي(AHP) به دست مي آيد، تعيين شد كه مقدار آن كمتر از 0.1 و قابل قبول بود. به منظور تجزيه و تحليل داده ها ، از نرم افزار خبره استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه عامل انساني با داشتن 7 عنصر اولويت دار در ايجاد دعاوي حقوقي مرتبط با فعاليت هاي ورزشي تاثير گذار است.