بررسي و تحليلي ميداني نزاع و درگيري بين شهروندان شهر اردبيل

از نظر ديدگاه مكتب اكولوژي شهري هر مكاني كه از تراكم جمعيتي برخوردار باشد و از لحاظ شرايط اجتماعي،فرهنگي واقتصادي در وضعيت نامناسبي برخوردار باشد، فضاي مناسب را براي بروز انواع آسيب هاي اجتماعي از قبيل، نزاع هاي دسته جمعي، قتل، خودكشي، اعتياد، اختلافات خانواده در شهر فراهم مي كنند. روش تحقيق:توصيفي و ميداني است و براي جمع آوري داده ها از روش كتابخانه اي و ميداني استفاده شده است. همچنين براي تحليل داده ها و اطلاعات از روش استنباطي و استدلالي بهره گرفته شده است. يافته هاي اين تحقيق بيانگر اين است كه در شهر اردبيل به دليل مشكلات مهاجرين از يك سوي و عدم تطابق فرهنگي كه اكثر مهاجرين روستايي و عشاير هستند و لذا آشنايي چنداني با روابط اجتماعي شهرنشيني ندارند،لذا سعي در حل مشكل خود با ديگران از منطق زور و تبيه بدني هستند و در نتيجه از گفتمان حل مشكل از طريق قانون و يا مراكز زيربط به دور هستند و در نتيجه پيامد هاي اين خرده فرهنگ ، آسيبي به نام نزاع و درگيري بين شهروندان اردبيلي مي باشد و لذا در جهت كاهش اين معضل اجتماعي و در جهت اهميت به حقوق شهروندان ديگر، پيشنهاد مي شود رسانه هاي جمعي و مراكز امنيتي در جهت آگاه سازي از بعد قانون مداري بودن شهروند و رعايت حقوق شهروندان ، فعاليت هاي مطالعاتي ، ميداني و عملياتي مناسبي را انجام دهند.