شناسايي موانع اجراي روش‌هاي نوين تدريس تربيت‌بدني در مدارس از ديدگاه معلمين شهر مشهد

امروزه توجه به كيفيت آموزش نيل به يادگيري بيشتر، مدنظر برنامه ريزان و معلمين مي‌باشد. لذا اين تحقيق با هدف شناسايي موانع اجراي روش‌هاي نوين تدريس تربيت بدني در مدارس از ديدگاه معلمين شهر مشهد انجام شد. جامعه مورد نظر تحقيق كليه دبيران مدارس شهر مشهد بودند كه به صورت تصادفي خوشه‌اي تعداد 120 نفر (60 مرد و 60 زن) به عنوان نمونه آماري تحقيق انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري تحقيق، مهدي پوروهمكاران (1388) بود كه روايي آن تاييد شده وپايايي پرسشنامه دراين تحقيق (0.897=α) مي‌باشدكه ازطريق آزمون آلفاي كرونباخ اندازه‌گيري گرديد. يافته‌ها نشان داد كه بين ديدگاه دبيران تربيت بدني در ارتباط با شناخت موانع اجراي روش‌هاي نوين تدريس تفاوت معناداري وجود ندارد.همچنين بين برگزاري دوره‌هاي ضمن خدمت روش‌هاي تدريس فعال و به كارگيري اين روش‌ها و نيز بين سطح مدرك تحصيلي دبيران و به كارگيري روش‌هاي فعال تدريس رابطه مثبت و معناداري مشاهده گرديد و نهايتا نتايج تحقيق حاكي از آن بود كه بين سطوح سابقه تدريس و به كارگيري روش‌هاي فعال تدريس رابطه منفي و معناداري وجود دارد. با استفاده از يافته هاي تحقيق حاضر مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه برگزاري دوره‌هاي ضمن خدمت براي دبيران و نيز اصلاح نظام به كارگيري دبيران مي‌تواند در اجراي روش‌هاي نوين تدريس تربيت بدني در مدارس نقش مهمي داشته باشد.