پليمرهاي خود ترميمي و بررسي روش‌هاي توليد

Self-healing Polymers and Investigation of Their Synthesis Methods

طراحي مواد ترميم پذير به روش هاي گوناگوني انجام مي‌شود. اما ميتوان عمل ترميم را به دو نوع غيرذاتي از راه آزادسازي عنصر ترميم كه از پيش به ماده اضافه شده است و ذاتي كه از راه تشكيل پيوندهاي برگشت پذير ايجاد مي‌شود، تقسيم بندي كرد. صرف نظر از ترميم ذاتي يا غيرذاتي، سامانه بايد در پاسخ به يك محرك عمل ترميم را آغاز كند. پليمرهاي ترميم پذير غيرذاتي پس از تخريب، بدون نياز به محرك خارجي به طور خودگردان ترميم مي‌شوند. به گونه اي متضاد، مواد ترميم پذير ذاتي، معمولاً سامانه هاي غيرخودگردان هستند كه پس از تخريب تنها با محرك خارجي از پيش معين مانند نور، گرما يا الكتريسيته ترميم مي‌شوند. در پليمرهاي خود ترميمي غير ذاتي ماتريس پليمر به تنهايي قابليت ترميم ندارد، بلكه خودترميمي در آن، به واسطه عامل ترميم ايجاد مي شود. سامانه‌هاي خود ترميمي ذاتي يا برگشت پذير پليمرهايي هستند كه در برابر محرك، به حالت غير شبكه‌اي، اوليگومري و مونومري خود تبديل شده و قابليت بازگشت مجدد به ساختار پليمري خود را دارند.

Design of self-healing materials is done by various methods. But the healing procedure can be classified as extrinsic method by releasing of healing agent which is added to the target material and intrinsic method by reversible bonds. Regardless of extrinsic or intrinsic method, the healing procedure initiation needs a starter agent. In the case of extrinsic polymer, the healing process will be done without any external agent. In the contrary, for the case of intrinsic healing materials, some external agent such as light, heat, or electricity is necessary for starting the healing process. For extrinsic polymer, the healing process of polymer matrix cannot be started without healing agent. Reversible or intrinsic self-healing materials are polymers which change to non-network, oligomer and monomer states in the presence of initiator agent and are capable to come back to their initial states.