بررسي نقش گرانباري ادراك شده و تعلق پذيري خنثي در پيش بيني افكار خودكشي دانشجويان

اقدام به خودكشي با هدف آسيب رساندن به خود به طور آگاهانه و بيشتر در افراد خودمحور،مضطرب،پرخاشگر وناتوان در برقراري ارتباط هاي اجتماعي انجام مي شود. خودكشي معضلي مهم براي سلامتي عمومي به شمار مي رود. تقريبا 9/0% مرگ ومير به علت خودكشي مي باشد. روزانه حدود 1000 نفر در سراسر جهان دراثر خودكشي جان خود را از دست مي دهند. سبب شناسي خودكشي از جنبه هاي متعددي قابل بررسي است، در اين پژوهش نقش گرانباري ادراك شده و تعلق پذيري خنثي در پيش بيني افكار خودكشي مورد بررسي قرار گرفت.با استفاده از طرح همبستگي داده ها در مهرماه سال 1395جمع آوري شدند، جامعه عبارت بود از از دانشجويان دانشكده فني و مهندسي دانشگاه محقق اردبيلي به شيوه نمونه گيري در دسترس 120 نفر انتخاب شدند، ومقياس هاي ايده پردازي خودكشي بك (BSSI) و پرسشنامه نيازهاي شخصي((INQ، را كامل كردند. با استفاده از همبستگي پيرسون و رگرسيون داده ها تحليل گرديدند. نتايج حاكي از آن است كه احساس گرانباري ادراك شده با افكار خودكشي همبستگي مثبت معناداري دارد. اين نتايج حاكي از آن است كه احساس گرانباري ادراك شده و تعلق پذيري خنثي نقش با اهميتي در پيش بيني افكار خودكشي ايفا مي كند لذا احتمالا كنترل متغييرهاي موثر در ايجاد احساس گرانباري ادراك شده و تعلق پذيري خنثي در حين تحصيل مي تواند افراد را از خطرات افكار خودكشي و خودكشي حفظ كند.