تعيين رابطه بين ابعاد فقر نسبي و خشونت در بين خانواده هاي شهرستان خوي با تاكيد بر طلاق زوجين

در سده‌ي گذشته و به ويژه طي نيم قرن اخير فرايند فقر نسبي و خشونت خانوادگي دچار تحول اساسي شده است كه با استفاده از قدرت خشونت خواهش ها و ديدگاه هاي خويش را بر ديگر اعضاي خانواده تحميل مي نمايد.اين پژوهش رابطه بين ابعاد فقر و خشونت خانوادگي را بررسي مي‌نمايد. در بخش نظري، با استفاده از آراي انديشمندان مختلف در حوزه‌هاي فقر نسبي و خشونت خانوادگي چارچوبي مفهومي تنظيم شده است. براي بررسي خشونت خانوادگي، مؤلفه‌هاي اساسي آن (مالي، جسماني، عاطفي، جنسي، فرهنگي ـ اجتماعيو مذهبي ) و براي بررسي فقر نسبي مؤلفه‌هاي اساسي آن (پايگاه اقتصادي ـ اجتماعي، فرهنگي، شهروندي و ديني) را انتخاب و بررسي شده و بر اين اساسهشت فرضيه به آزمون گذاشته شدند. روش‌تحقيق از نوع همبستگي است و داده‌ها با استفاده از روش كمي (پيمايش) از طريق پرسشنامه گرداوري شده‌اند و به اين منظور از بين 63996 خانوار شهرستان خوي با استفاده از فرمول كوكران382خانوار به روش نمونه‌گيري خوشه بندي چندمرحله اي متناسب با حجم انتخاب شده‌اند. اعتبار محتوايي پرسشنامه، صوري است و پايايي آن به روش آلفاي كرونباخ73%به‌دست آمده است. به منظور تشخيص همبستگي بين متغيرها از تحليل‌هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و آزمون تي و آزمون آناليز واريانس يك طرفه استفاده شده است. يافته‌هاي به دست آمده بدين شرح مي‌باشند: با توجه به اينكه آزمون معني‌داري متغيرها كمتر از 05/0 بوده (05/0‌ sig)، مي‌توان نتيجه گرفت فرضيات مربوط به آن‌ها تأييد شده و بين اين متغيرها با خشونت خانوادگي ارتباط معني‌داري وجود دارد. و متغير پايگاه اقتصادي– اجتماعي وگروههاي سني كه داراي رابطه منفي با خشونت خانوادگي مي‌باشد به ترتيب متغيرهاي فقر نسبي و فقر فرهنگي و فقر شهروندي و فقر ديني باقدرت تبيين خالص(/367 درصد) از واريانس خشونت خانوادگي را تبيين مي‌كنند.