رابطه سيستم هاي مغزي رفتاري با سايكوپاتي در دانش آموزان داراي نشانه هاي سلوك

سايكوپاتي از پيچيده ترين صفات شخصيتي در اختلالات رواني و فكري در روانشناسي باليني مي¬باشد كه ارتباط زيادي با رفتارهاي ضداجتماعي و پرخاشگرانه دارد. هدف از پژوهش حاظر بررسي رابطه سيستم¬هاي مغزي رفتاري با سايكوپاتي در دانش¬آموزان داراي نشانه¬هاي سلوك است. روش اين پژوهش از نوع همبستگي بود و نمونه پژوهش شامل¬-97 دانش¬آموز دبيرستاني بودكه در سال تحصيلي 96- 95 در دبيرستان¬هاي شهر اردبيل مشغول به تحصيل بودند و به صورت نمونه¬گيري تصادفي خوشه¬اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده¬ها از پرسشنامه¬هاي اختلال سلوك فرم معلمان (شهريوري و همكاران ، 1389)، سايكوپاتي (لينام و همكاران، 2016) و سيستم هاي مغزي رفتاري (كارور و وايت، 1994) استفاده شد و داده¬هاي گرد¬آوري شده با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون مورد تحليل قرارگرفت. نتايج اين تحقيق نشان داد كه سيستم فعال ساز¬رفتاري با سايكوپاتي(p 0/01 ، r= 0/33) همبستگي مثبت اما سيستم بازداري-رفتاري با سايكوپاتي(p 0/01 ، r= -0/31) همبستگي منفي نشان دادند.