بررسي تاثير استفاده از اينترنت بر انزواي اجتماعي دانش آموزان متوسطه شهرستان اردبيل (آسيب شناسي فضاي مجازي)

دهه 90 نقطه انفجار آسيب هاي اجتماعي است و ما نمي توانيم از كاهش يا برطرف كردن اين آسيب ها صحبت كنيم، زيرا چنين كاري ممكن نيست و تنها راه چا ره كنترل اين آسيب هاست. بنابراين هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير ايتفاده از اينترنت بر انزواي اجتماعي دانش آموزان متوسطه شهر اردبيل مي باشد. نمونه آماري شامل 384 نفر و ابزارهاي هاي گردآوري اطلاعات سه پرسشنامه انزواي اجتماعي، استفاده از اينترنت و دينداري مي باشد. نتايج آزمون تحليل رگرسيون بيانگر آن است كه ضريب تعيين برابر با 073/0R2= است. اين يافته بدين معناست كه متغيرهاي وارد شده به معادله تنها توانسته اند 7 درصد از واريانس تغييرات مربوط به متغير وابسته (انزوا) را تبيين كنند. از ميان كليه متغيرهاي وارد شده به معادله رگرسيون از طريق روش پس رونده، تنها متغيرهاي استفاده اجتماعي از اينترنت، ميزان ساعت استفاده در هر روز و وضعيت اشتغال معنادار شده اند. و همچنين براساس نتايج مشخص شد كه استفادة اجتماعي از اينترنت 328/0 روي متغير وابستة انزواي اجتماعي تأثير دارد. كساني كه با اينترنت از طريق ايميل، چت و سايت هاي دوستيابي كار مي كنند، انزواي بيشتري نسبت به سايرين دارند. بنابراين پيشنهاد مي شود كه خانواده ها و مدارس در امر استفاده از اينترنت تدابيري اساسي را اتخاذ نمايند.