مقايسه ريسك پذيري و طرد همسالان در مدرسه در دانش آموزان با و بدون اعتياد به فضاي مجازي

اين مطالعه حاضر با هدف مقايسه ريسك پذيري و طرد همسالان در مدرسه در دانش آموزان با و بدون اعتياد به فضاي مجازي صورت گرفت. روش پژوهش علّي-مقايسه مي باشد. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش آموزان متوسطه دوره دوم شهر اردبيل در نيمسال دوم تحصيلي 1395- 1396 مي باشند كه به روش دردسترس تعداد 80 نفر (40 دانش آموز با و 40 دانش آموز بدن اعتياد اينترنتي) به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه هاي ريسك پذيري، طرد همسالان در مدرسه و اعتياد به فضاي مجازي استفاده شد. داده¬هاي پژوهش با روش تحليل واريانس چندمتغيره(MANOVA) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي پژوهش نشان داد دانش آموزان داراي اعتياد به فضاي مجازي نمرات بالاتري در ريسك پذيري و طرد همسالان در مقايسه با دانش آموزان بدون اعتياد به فضاي مجازي دريافت كردند. با توجه به اين نتايج قابل بيان است كه انجام مداخلاتي در زمينه كاهش مشكلات مربوط به ريسك پذيري و طرد همسالان در مدرسه در دانش آموزان ضروري مي باشد.