نقش خود كارآمدي تحصيلي در پيش بيني اضطراب اجتماعي دانشجويان

هدف از پژوهش حاضر مطالعه نقش خود كارآمدي تحصيلي در پيش بيني اضطراب اجتماعي دانشجويان مي¬باشد. روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي مي¬باشد. جامعه آماري مورد نظر در اين پژوهش شامل كليه دانشجويان شهرستان آستارا مي¬باشد كه بالغ بر4000 نفر مي¬باشند. روش نمونه‌گيري اين پژوهش به صورت مرحله اي و در دو مرحله انجام گرفت در مرحله اول از بين كليه دانشجويان دانشگاه آزاد شهرستان آستارا600 نفر به صورت تصادفي انتخاب شدند و پرسشنامه اضطراب اجتماعي را تكميل نمودند. در مرحله دوم از بين اين افراد تعداد 60 نفر از دانشجوياني كه در پرسشنامه خود كارآمدي تحصيلي نمره بالايي به دست آورده بودند، انتخاب شدند. سپس پرسشنامه‌هاي (خود كارآمدي تحصيلي و اضطراب اجتماعي) در اختيار آنان قرار گرفت تا تكميل كنند و در نهايت پرسشنامه‌ها جمع‌آوري شده و اطلاعات توسط نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. داده¬هاي پژوهش، با آزمونهاي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند و نتايج تحليل فرضيات نشان داد كه خود كارآمدي و ابعاد آن (خودكارآمدي تحصيلي، خودكارآمدي اجتماعي و خودكارآمدي هيجاني) توان پيش بيني اضطراب اجتماعي دانشجويان را دارند.