نقش فرهنگ سازماني مدرسه در پيش بيني خودتنظيمي و خودكارآمدي دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه

پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش فرهنگ سازماني مدرسه درپيش¬بيني¬ خودتنظيمي و خودكارآمدي دانش¬آموزان انجام گرفت. پژوهش حاضر به روش همبستگي انجام شد. جامعه آماري پژوهش حاضر را كليه دانش¬آموزان دختر و پسر دوره¬ي دوم متوسطه مدارس دولتي شهرستان پارس آباد كه در سال تحصيلي 95-1394 مشغول به تحصيل بودند تشكيل مي¬دادند. از اين جامعه نمونه¬اي به حجم 120 نفر انتخاب شدند و به پرسشنامه¬هاي فرهنگ مدرسه الساندرو و همكاران (1997)، خودتنظيمي بوفارد و همكاران (1995) و خودكارآمديشرر و همكاران (1982) پاسخ دادند. داده¬ها نيز توسط شاخص¬هاي آمار توصيفي، ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چندگانه تحليل شدند. نتايج ضرايب همبستگي نشان داد كه خودتنظيمي و خودكارآمدي با نمره كل فرهنگ سازماني و ابعاد آن رابطه دارند. نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد 35درصد از كل واريانس خودتنظيمي و 18درصد از كل واريانس خودكارآمدي به وسيله فرهنگ سازماني مدرسه تبيين مي شود. بر اساس اين نتايج مسئولان و دست اندركاران نظام آموزشي كشور بايد هر چه بيشتر سعي در شناخت و بهبود فرهنگ سازماني مدارس با توجه به نقش تعيين¬كننده¬ي آن در رشد كودكان و نوجوانان نمايند.