آسيب ها و راهكارهاي حقوقي نسبت به نقش خانواده در فرآيند بازپروري اطفال بزهكار

خانواده به عنوان ركن اصلي اجتماع شاخص¬ترين رسالت را در امر تربيت و پرورش اطفال برعهده دارد. اين نهاد، با برخورداري از قابليتهاي تربيتي مي¬تواند از وقوع و تكرار جرم اطفال پيشگيري نمايد و آنها را به سمت هنجارمندي و سازگاري سوق دهد. همين قابليت¬هاي نهاد مذكور سبب شده است تا سياست گذاران جنايي در ادوار مختلف قانون¬گذاري از ظرفيت¬هاي نهاد خانواده به عنوان سازوكاري در راستاي برنامه¬هاي بازپرورانۀ اطفال بزهكار بهره گيرند و سپردن اطفال بزهكار به خانواده را به عنوان تدبيري حمايتي در مقابل بزهكاري آنها مقرر نمايند. اما اين نهاد در جهت انجام وظايف بازپرورانه خود با چالش¬هايي تقنيني و اجرايي روبه رو شده است كه اين چالش¬ها باعث نقص در كاركرد نهاد خانواده شده و منجر مي¬شوند كه اين نهاد نتواند به نحو مطلوب، فرآيند بازسازي نظام رفتاري اطفال بزهكار را ساماندهي كند. به همين جهت، در راستاي بهبود عملكردهاي تربيتي خانواده بايد براي رفع اين چالش¬ها اقدامات و راهكارهايي را به كار گرفت تا سير بازپروري كودكان بزهكار از گذر اين نهاد به سلامت طي شود.