تأثير شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر استرس ادراك شده در افراد داراي اختلال خوردن

هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر استرس ادراك شده در افراد داراي اختلال خوردن بود. طرح پژوهش نيمه آزمايشي و از نوع پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش شامل كليه دختران داراي سن 18-14 سال در سطح شهر اهواز بودند؛ كه تعداد 34 نفر از طريق غربالگري و با استفاده از پرسشنامۀ علايم اختلال خوردن (EAT) گاردنر به عنوان نمونه آماري اين و به صورت نمونه گيري تصادفي انتخاب و سپس به صورت انتخاب تصادفي در دو گروه 17 نفرۀ آزمايش و كنترل قرار داده شدند؛ قبل از اعمال مداخله هر دو گروه مورد پيش آزمون قرار گرفتند و 8 جلسه مداخله اي براي گروه آزمايش به عمل آمد؛ سپس آزمون براي هر دو گروه اجرا شد؛ جهت گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌¬هاي استرس ادراك شده كوهن و همكاران (1983) و پرسشنامۀ علايم اختلال خوردن (EAT) استفاده شد. تحليل داده¬ها از طريق تحليل واريانس يك راهه نشان داد كه شناخت درماني مبتني بر استرس ادراك شده در افراد داراي اختلال خوردن تأثير دارد. نتايج اين بررسي نشان داد كه با افزايش ذهن‌آگاهي از ميزان استرس ادراك شده در افراد گروه آزمايش كاسته شد.