تعيين نقش الگوهاي ارتباطي خانواده و پذيرش همسالان در پيش بيني اعتياد به فضاي مجازي دردانش آموزان

مطالعه حاضر با هدف تعيين نقش الگوهاي ارتباطي خانواده و پذيرش همسالان در پيش بيني اعتياد به فضاي مجازي در دانش آموزان صورت گرفت. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري كليه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر اردبيل در سال تحصيلي 1396- 1395 بودند كه به روش نمونه¬گيري خوشه¬اي تعداد 120 نفر انتخاب شدند. داده هاي پژوهش با پرسشنامه هاي الگوهاي ارتباطي خانواده، پذيرش همسالان و اعتياد به فضاي مجازي گردآوري و با استفاده از نرم افزار آماري SPSS و به روش ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي به دست آمده نشان داد بين الگوي جهت گيري گفت و شنود رابطه منفي و بين الگوي جهت گيري همنوايي و پذيرش همسالان رابطه مثبت معناداري با اعتياد به فضاي مجازي در دانش آموزان وجود دارد (01/0 p ). همچنين نتايج تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد الگوهاي ارتباطي خانواده و پذيرش همسالان 44 درصد توانايي پيش بيني اعتياد به فضاي مجازي در دانش آموزان را دارند. نتايج اين مطالعه حاكي از ضرورت توجه به متغيرهاي مورد توجه را نشانگر مي باشد.