تعيين نقش رضايت زناشويي، الگوهاي ارتباطي و صميميت زوجين در گرايش به شبكه هاي اجتماعي

اين پژوهش با هدف تعيين نقش رضايت زناشويي، الگوهاي ارتباطي و صميميت زوجين در گرايش به شبكه هاي اجتماعي صورت گرفت. روش اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي مي‌باشد. جامعه آماري اين پژوهش را كليه دانشجويان متاهل دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل در سالتحصيلي 1395- 1396 تشكيل دادند كه از بين آنان تعداد 120 نفر به روش نمونه گيري دردسترس به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه هاي رضايت زناشويي انريچ، الگوهاي ارتباطي، صميميت و اعتياد به شبكه هاي اجتماعي استفاده شد. داده‌هاي پژوهش با روش¬ آزمون فرضيه¬ها از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون جندمتغيره با استفاده نرم افزار آماري SPSS تجزيه و تحليل شدند. يافته هاي پژوهش نشان داد بين رضايت زناشويي (570/0r=)، صميميت (277/0-r=)، الگوي جهت گيري گفت و شنود (316/0-r=) و الگوي ارتباطي جهت گيري همنوايي(298/0r=) با گرايش به شبكه هاي اجتماعي رابطه معناداري وجود دارد(01/0 p ). نتايج تحليل رگرسيون نشان داد متغيرهاي پيش بين 27 درصد توانايي پيش بيني گرايش زوجين به شبكه هاي اجتماعي را دارند. در نتيجه مي توان بيان نمود رضايت زناشويي، الگوهاي ارتباطي و صميميت توانايي پيش بيني گرايش زوجين به شبكه هاي اجتماعي را دارند.