تحليل عوامل سلب انگيزه در فراگيري زبان فارسي به عنوان يك زبان خارجي

سلب انگيزه از موضوعات مهم و جدي در تحليل فراگيري زبان دوم يا زبان خارجي است. در حوزۀ آموزش زبان فارسي به غيرفارسيزبانان، اين مهم نيازمند پژوهش هاي جامع و دقيقي است. پژوهش حاضر تلاشي است براي تحليل عوامل سلب انگيزه در يادگيري زبان فارسي در ميان غيرفارسيزبانان. به اين منظور،382 فارسي آموز از طريق نمونه گيري خوشه اي لايه اي، از ميان فراگيران مراكز و مؤسسات آموزش زبان فارسي كشور براي شركت در اين مطالعه كمّي-كيفي انتخاب شدند. داده-هاي تحقيق از طريق يك پرسش نامۀ 40 پرسشي منطبق با مقياس ليكرت جمع آوري شده است و هفت فاكتور استخراج‌شده در آزمون تحليل عامل عبارت‌اند از: 1) كمبود امكانات 2) نداشتن اعتمادبه نفس 3) ويژگي هاي كلاس 4) هدفمندنبودن فراگيري زبان فارسي 5) روش هاي تدريس 6) مدرسان و سبك هاي تدريس 7) نگرش منفي نسبت به زبان فارسي. سپس شدت و ضعف اين عوامل سلب انگيزه در ميان فارسي آموزان سطوح مختلف مورد مقايسه قرار گرفته است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد براي فراگيران مبتدي كه داراي سطح مهارتي پايين تري نسبت به ديگر زبان آموزان در سطح متوسط يا پيشرفته بودند، نداشتن اعتمادبهنفس و نگرش منفي، عوامل سلب انگيزۀ قوي تري هستند.