راهكار‌هاي تقويت نگارش براساس مدلي تحوّلي- تفاوت‌هاي فردي گرينسپن و ويدر در جامعۀ آماري دانشجويان علوم تربيتي دانشگاه فرهنگيان شهيد هاشمي‌نژاد در نيم‌سال اول 1396-1395

پژوهش حاضر با روش ميداني و تحليل كيفي انجام گرفته و هدف از آن بررسي راهكار‌هاي عملي تقويت مهارت‌هاي نگارشي در دانشجويان غيررشتۀ ادبيات فارسي در درس «نگارش خلّاق» است. اين كار از طريق تقويت هوش هيجاني براساس مدلي تحوّلي-تفاوت‌هاي فردي گرينسپن و ويدر صورت گرفته است. مدل مذكور كه مبتني بر سه اصل تحوّل، تفاوت‌هاي فردي و ارتباط در آموزش زبان است، بر روي جامعۀ آماري 40 تن از دانشجويان رشتۀ علوم تربيتي دانشگاه فرهنگيان شهيد هاشمي‌نژاد مشهد در واحد درسي نگارش خلّاق در نيم‌سال اول سال تحصيلي 1396-1395 انجام شده است. پرسش مطرح‌شده اين است كه چگونه مي‌توان از اصول آموزش زبان گرينسپن و ويدر براي آموزش نگارش استفاده كرد. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه مي‌توان از اصل تحول براي پيشرفت تدريجي مهارت‌هاي نگارشي استفاده كرد، همان طور كه اين كار از خاطره‌نويسي آغاز و به باز‌آفريني ختم شده است. توجه به اصل تفاوت‌هاي فردي باعث شد تا هر يك از فرا‌گيران بدون احساس نا‌تواني به رشد مناسب با استعداد خود برسند. رعايت اصل ارتباط موجب بر‌قراري روابط عاطفي و درك نيازهاي روحي فرا‌گيران شد. در ‌نتيجه، مربّي از موضوعات دلخواه و علايق فرا‌گيران در امر نگارش استفاده كرده و دانشجو توانسته است با طرح دغدغه‌هاي شخصي و اجتماعي خود به مهارت در نگارش دست يابد.