نگاهي بر مهندسي نرم افزار قرن 20 و 21

جمله جرج سانتايانا مي‌گويد، «كساني كه نمي‌توانند گذشته را به ياد بيارند محكوم به تكرار آن هستند،» اين جمله تنها 50 درصد درست است. گذشته شامل موفقيت‌هاي تاريخي است. در يكي از حوزه‌ها مانند مهندسي نرم‌افزار كه به سرعت در حال گسترش است، اين اتفاق زياد مي‌افتد. مطالعات گسترده بر روي بسياري از پروژه‌هاي نرم‌افزاري نشان مي‌دهد كه بسياري از پروژه‌ها در تكرار موفقيت‌هاي گذشته با شكست مواجه شدند. اين مقاله تلاش مي‌كند تا حداقل برخي از تجارب اصلي مربوط به گذشته نرم‌افزار كه به خوبي تكرار شده، و برخي كه نمي‌شده را شناسايي كند. همچنين تلاش مي‌كند تا پديده‌هاي اساسي موثر بر تكامل شيوه‌هاي مهندسي نرم‌افزار را شناسايي كند كه حداقل كمك مي‌كند كه نويسنده بداند موضوع انتخابي چه بوده و در كجا است. بخشي از جمله سانتايانا در مورد گذشته و آينده ممكن است بگويد، «در عصري كه در آن تغييرات سريع است، كساني كه گذشته را تكرار مي‌كنند به يك آينده تاريك محكوم مي‌شوند.» (فكر مي‌كنم در مورد دايناسورها، و در مورد مدل بلوغ مهندسي نرم‌افزار صادق است.) اين مقاله همچنين تلاش مي‌كند تا برخي از منابع اصلي كه بر روي تغييرات در شيوه‌هاي مهندسي نرم‌افزار كه در دو دهه آينده تأثير مي‌گذارد را شناسايي نموده، و برخي از استراتژي‌هاي براي ارزيابي و تطبيق منابع تغيير را معرفي نمايد. و همچنين در اولين گام به طور نسبي به سمت تشخيص مفاهيم اوليه مهندسي نرم‌افزار كه به زمان وابسته نيستند و عدم تكرار آن‌ها ريسكي نداره رو شناسايي مي‌كنه و شرايطي كه با گذاشت زمان تكرار آن‌ها را باعث افزايش ريسك مي‌شود را شناسايي مي‌نمايد.