نقش هوش سازماني و رويكرد آن به تفكر استراتژيك در وزارت نيرو

در گذشته نه چندان دور روش متداول برای رویارویی با موانع و چالش های آینده استفاده از برنامه ریزی بلند مدت و استراتژیك بود. در این دوران سازمان ها هزینه های زیادی را صرف برنامه ریزی استراتزیك میكردند و با وجود تلاش بسیار در جهت انجام برنامه ریزی موفق ، ناتوانی در پیش بینی آینده منجر به شكست بسیاری از آنها میشد. هوش سازمانی سبب میشود كه سازمان ها آگاهتر در بازار رقابتی ظاهر شوند و همانند انسان ها كه از طریق هوش خود به ارتباط با محیط میپردازند و از دانش و تجربه خود برای حل مشكلات استفاده میكنند. شناسایی هوش سازمانی این امكان را به سازمان می دهد كه بتواند نیاز به تغییرات را تشخیص دهد و امكان بهینه سازی فرایند و بهبود عملكرد خود و زیر مجموعه وابسته را فراهم سازد و با به كار گیری راه حل های هوش سازمانی می تواند میزان بكار گیری تفكر استراتژیك نسبت به سازمان را افزایش داده و زمینه مناسبی جهت شكوفایی استعداد های بالقوه كاركنان را فراهم نماید.هدف از انجام این پژوهش نقش هوش سازمانی و رویكرد آن به تفكر استراتژیك در وزارت نیرو می باشد كه در این پژوهش به عوامل مختلف متغیرها پرداخته شده است.