درس پژوهي ، رويكردي اثربخش در فرايند ياددهي- يادگيري آموزش زبان فارسي

فرايند ياددهي و يادگيري زبان ها از جمله زبان فارسي فرايندي است پيچيده كه در جوامع آموزشي، آن را در چاچوب رويكرد و روش هاي علمي ارائه مي دهند تا ضمن اثر بخشي آموزشي، دسترسي به اهداف خرد و كلان را در آموزش و پرورش انسان ها و پرورش انساني يادگيرنده و متعالي، ميسر نمايد. تاريخ آموزش زبان ، رويكردها، روش ها و تكنيك هاي بي شماري را در دوره هاي مختلف به خود ديده است تا بتواند اين مهم را به درستي انجام دهند. يكي از عمده ترين چالش هايي كه رويكردها و روش هاي آموزش زبان با آن مواجه است، عدم قابليت اشاعۀ آنها به بافت هاي مختلف آموزشي است و به اذعان بسياري از محققين هيچ يك از اين روش ها نتوانسته است به تنهايي به مقصد نهايي دست يابد، زيرا آموزش امري است كه به فرهنگ جامعۀ خود وابسته است و اجراي روش هاي تدريس تدوين شده بدون درنظر گرفتن شرايط فرهنگي، احتماعي جوامع، امري است شكست خورده و ناقص. تدريس بر بستر فرهنگ و يا درس پژوهي چارچوبي است نوين كه آموزش و پرورش بر بستر فرهنگ را ميسر نموده است. شعار درس پژوهي به زبان ساده مطالعه و پژوهش جمعي پيرامون عمل تدريس است. درس پژوهي برنامه اي است كه كارآمدي خود را در آموزش و پرورش هاي پيشرويي چون ژاپن و آمريكا به اثبات رسانده است. اين پژوهش توصيفي- تحليلي با هدف معرفي درس پژوهي به عنوان رويكردي نو و اثربخش براي بافت هاي مختلف آموزشي ابتدا مراحل اجراي اين رويكرد را معرفي خواهد نمود و با واكاوي آن در فرايند ياددهي - يادگيري و به طور خاص در درس آموزش زبان فارسي، زمينه هاي واقعي به كارگيري درس پژوهي در اين حوزه را نشان خواهد داد. تدريس گروهي معلمان، دانش آموز مداري، فرايند محوري، ارزيابي و نظارت مدام فرايند ياددهي_ يادگيري توسط گروه مدرسان، مشاركت والدين در طي فرايند و ارائۀ بازخوردهاي مناسب از نتايج اجراي درس پژوهي است.