ابزارهاي كمك آموزشي فناوري و رايانه اي: نقش عامل روانشناختي اضطراب رايانه اي و دانش مدرسان آموزش زبان فارسي به غير فارسي زبانان از فناوري هاي نوين

مدرسان آموزش زبان فارسي به غير فارسي زبانان علي رغم اينكه داراي مخاطبان گوناگون از كشورهايي هستند كه ابزارهاي فناوري نقشي اساسي در زندگي آنها دارد، متاسفانه از ابزارهاي فناوري اطلاعات به صورت موفقيت آميزي در آموزش زبان فارسي استفاده نمي كنند، كه اين امر مي تواند به دليل برخي عوامل روانشناختي و يا دانشي مدرسان آموزش زبان فارسي باشد. پژوهش حاضر تلاشي در جهت تعيين نقش اضطراب رايانه اي و جايگاه دانش مدرسان آموزش زبان فارسي به فارسي آموزان خارجي در ميزان تمايل آنها به بكارگيري ابزارهاي كمك آموزشي فناوري مي باشد. در راستاي هدف اين پژوهش، 40 مدرس زبان فارسي از دو مركز آموزش زبان فارسي به غير فارسي زبانان به صورت نمونه گيري تصادفي در دسترس انتخاب شدند. بدين ترتيب آنها به سه پرسشنامه اطلاعات شخصي ، سنجش ميزان دانش رايانه اي سون و راب و كريسمياضي (2011) و اضطراب رايانه اي روزن و ويل(1988) پاسخ دادند كه نتايج از طريق آزمون همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه رابطه منفي و معناداري ( 34/ 0-) در سطح 05/ 0 (1../.) بين دو متغير اضطراب رايانه اي و دانش و سواد رايانه اي مدرسان برقرار مي باشد. به عبارت ديگر اساتيد آموزش زبان فارسي كه دانش كامپيوتري بيشتري داشتند، اضطراب رايانه اي كمتري در تعاملات روزمره خويش تجربه كرده بودند. نتايج تحقيق حاضر همچنين راهكارهايي را جهت تربيت مدرس زبان فارسي و ارتقاء سطح تمايل آنها به استفاده از ابزارهاي كمك آموزشي نوين به برنامه ريزان آموزشي ارائه نموده و پيشنهاداتي عملي در برطرف نمودن موانع موجود در محيط هاي آموزشي زبان فارسي به غير فارسي زبانان و ارتقاء سطح بكارگيري روشهاي نوين چند رسانه اي در امر تدريس مطرح كرده است.