بازنمايي مؤلفه هاي هويت ملي ايرانيان در كتب آموزش زبان فارسي به غيرفارسي زبانان مطالعه ي موردي: « آموزش نوين زبان فارسي»

زبان نوعي ابزار اجتماعيِ مبادله اي است كه افراد توسط آن علاوه بر رفع نيازها و انتقال اطلاعات روزمره، به مبادله ي ارزش ها و هنجارهاي اجتماعي و فرهنگي خود با يكديگر مي پردازند. در اين راستا، محتواي آموزشي، ابزاري اساسي در انتقال مفاهيم هويتي و فرهنگي هر كشوري به شمار مي رود. نظر به گسترش روزافزون گرايش به يادگيري زبان فارسي در سطح جهاني، يكي از اهداف آموزش زبان فارسي به غير فارسي زبانان، شناساندن هويت و ارزش هاي ملي و فرهنگي ايرانيان است و كتاب هاي تدوين شده مي توانند نقش مهمي در پيشبرد اين هدف داشته باشند. بر اين اساس، پژوهش حاضر قصد دارد به بازنمايي ابعاد مؤلفه هاي هويت ملي و فرهنگي ايرانيان در كتاب هاي آموزش زبان فارسي به غير فارسي زبانان بپردازد. به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات در پژوهش حاضر، از روش تحليل محتوا استفاده شده است. جامعه ي آماري اين پژوهش كتب آموزش زبان فارسي به غيرفارسي زبانان و نمونه ي آماري آن شامل مجموعه كتاب هاي چهار جلدي « آموزش نوين زبان فارسي» از انتشارات دانشگاه فردوسي مشهد است كه اين مجموعه، از نقطه نظر مؤلفه هاي زباني، فرهنگي، ديني و مذهبي، جغرافيايي، سياسي، نماد ايراني، تاريخي مورد نقد و بررسي قرار مي گيرد. نتايج آماري حاكي از آن بود كه نوعي عدم تعادل و ناموزوني در پرداختن به ابعاد هويتي و فرهنگي وجود دارد و به تعدادي از اين ابعاد هيچ-گونه توجهي نشده و يا اين كه توجه به صورت ناقص و گذرا بوده است. همچنين با مقايسه ي مؤلفه هاي هويّت ملّيِ كتاب هاي سطح پايه (جلد اوّل و دوّم) و سطح مياني (جلد سوّم و چهارّم) مشخّص شد كه تفاوت معناداري بين اين دو سطح زباني وجود دارد و زبان آموز بعد از گذراندن دو دوره ي آموزش زبان فارسي، به يك باره با مؤلفه هاي هويّت ملي رو به رو مي شود. با توجه به حضور كم رنگ برخي از مؤلفه هاي هويت ملي و يا فقدان پردازش متناسب برخي ديگر، نگاهي كامل و همه جانبه به مؤلفه هاي هويتي، اقدامي ارزشمند در شناساندن ارزش هاي هويتي و فرهنگي ايرانيان به سايرين مي باشد