نقش ابزار هاي كمك آموزشي و تأثير آن در آموزش زبان فارسي

امروزه، به‌كارگيري و استفاده از ابزار هاي كمك آموزشي در حوزه‌ي آموزش زبان فارسي به غير فارسي زبانان براي آموزش و يادگيري زبان فارسي بسيار متداول شده است. در همين راستا، هدف اين پژوهش بررسي ميزان بهره گيري فارسي آموزان بخصوص غير ايراني‌ها از ابزار هاي كمك آموزشي براي يادگيري زبان فارسي و همچنين، بررسي علل استفاده يا طرز استفاده از اين برنامه ها در آموزش و يادگيري زبان فارسي است. در مقاله حاضر، به جايگاه استفاده از ابزار هاي كمك آموزشي پرداخته شده و شيوه هاي استفاده از هر يك از اين ابزار ها معرفي گرديده است. يافته ها نشان مي‌دهد كه به طور كلي، بيشتر زبان آموزان به يادگيري از طريق ابزارهاي نوين كمك آموزشي و رايانه اي علاقه‌مند هستند و در يادگيري آن‌ها انگيزه پيشرفت و خلاقيت نقش بسزايي ايفا مي‌كند، ولي عوامل متعدد چون عدم آشنايي و تسلط مدرسان، نگرش منفي آن‌ها نسبت به ابزارهاي كمك آموزشي، نحوه استفاده از آن‌ها در موقعيت‌هاي خاص آموزشي، كمبود امكانات و غيره عوامل بازدارنده اي هستند، به همين سبب كيفيت آموزشي از سطح مطلوب برخوردار نيست و فارسي آموزان علاقه زيادي به يادگيري نشان نمي‌دهند. بنابراين شناسايي و تحليل هر يك از اين عوامل لازم و ضروري به نظر مي‌رسد. داده هاي اين پژوهش بر اساس تجربۀ نگارندگان به عنوان مدرسان زبان، ضمن استفاده از روش توصيفي و مطالعه منابع كتابخانه اي، كوشش شده است كه از پيچيدگي بيان و كاربرد اصطلاحات تخصصي در حد امكان احتراز گرديده و مشكلات موجود در اين زمينه را مورد بررسي و نقد قرار دهد. در نهايت، نتيجه گيري بعمل‌آمده و راهكارهايي عملي براي رفع موانع موجود و تشويق هرچه بيشتر مدرسان در به‌كارگيري اين ابزار ها پيشنهادهايي ارائه شده است.