مضامين سه‌گانه اقتباس در ترجمه داستان راز حقيقت

اقتباس، چه به شكل موردي و چه به‌منزله رويكرد كلي در ترجمه، از ديرباز توسط مترجمان به كار گرفته شده و ديدگاه‌هاي موافق و مخالف متعددي در مورد آن بيان شده است. در اقتباس، مترجم سعي مي‌كند ردّ پاي ترجمه را در متن كم‌رنگ كند. يكي از آثاري كه مي‌توان اين مقوله را در آن مشاهده كرد، داستان راز حقيقت، ترجمه جمال‌زاده از تراژدي انساني آناتول فرانس است. در مقاله حاضر، سه شكل اقتباس، يعني «حذف»، «بسط» و «جايگزيني»، دلايل و ميزان استفاده از آن‌ها توسط مترجم از دو منظر زبان‌شناختي و فرازبان‌شناختي بررسي شده است. اين مطالعه نشان مي‌دهد كه مترجم با در نظر گرفتن مخاطبان زمان خود و با هدف پذيرش ترجمه‌اش از سوي آن‌ها، در داستان تغييرات فراواني اعمال كرده و به‌ويژه با حذف عناصر بيگانه و بومي‌سازي داستان، سعي كرده با خوانندگان خويش ارتباط برقرار كند.